Bij Gonzo (circus) #182: Hoofdletterpotpourri
Het is bij de samenstelling van ons tijdschrift geregeld nodig om – soms lange – zoektochten op internet te ondernemen om te kijken hoe een band zich typografisch wil presenteren, zo geeft hoofdredacteur Tijs Heesterbeek aan in zijn editoriaal.
Zo denkt hij terug aan coverster Mike Watts band fIREHOSE, die Tijs abusievelijk gezien dacht te hebben op Pukkelpop in 1994. Wél spot hij het verkeerd gespelde ‘Deus’ op de festivalposter, in plaats van dEUS.
Een mooie gelegenheid om vanuit de Gonzo (circus)-redactie (grote G, kleine c) de Concertzender (kleine d, grote C) te feliciteren met het winnen van de Zilveren Reissmicrofoon (twee s’en), om de letterpotpourri compleet te maken.
Harolds Hoofd Stuk: Vóór de muziek uit
In zijn achtendertigste Hoofd Stuk gedenkt Harold Schellinx zijn vroege bandgenoot, handlanger, samenzweerder, co-denker en medemaker Ronald Heiloo (1959-2024), die op pad met de veerman naar gene zijde, zijn laatste werk componeerde.
‘Ik ben in mijn leven met heel wat muzikanten en aspirant-componisten, binnen en buiten academia, in aanraking gekomen, en heb met heel veel van hen, korter of langer, mogen samenwerken. Maar van allemaal was de Ronald Heiloo die ik in 1979 leerde kennen op afstand de meest getalenteerde, de meest verbetene, de doortastendste, de origineelste en meest inspirerende,’ schrijft Harold.
Je leest het volledige hoofdstuk in onze nieuwste editie.
Kaap Schermer
Het merendeel van nieuwe artiesten ervaart een carrière in de muziek als financieel onhoudbaar. Tegelijkertijd beweerde de CEO van Spotify dat de kosten voor het creëren van ‘content’ ‘bijna nul zijn’. Het leverde hem bakken kritiek op.
In de nieuwe Kaap Schermer wordt zijn uitspraak onder de loep genomen: leidt kosteloosheid niet tot creatieve en culturele verschraling? ‘Want het kan natuurlijk wel, muziek, herstel, content voor bijna niks: gewoon AI gebruiken. Al heeft het met muziek maken dan niet heel veel meer van doen,’ zo schrijft Maarten in zijn column.
Natuurlijk leidt dat tot verschraling, want cultuur blijft mensenwerk. Je leest de hele column in onze nieuwste editie.
Bertien van Manen (1935-2024): zonder pretenties
Zondag 26 mei overleed documentairefotografe Bertien van Manen op 89-jarige leeftijd. Vorig jaar zomer zocht Theo Ploeg haar voor Gonzo (circus) op in Amsterdam voor haar overzichtsexpositie ‘Gluckauf’ in Heerlen, de stad waarin ze opgroeide.
In GC#176 verscheen een uitgebreid artikel over Van Manens werk. Lees het artikel en Theo’s in memoriam op onze website.
Bij Gonzo (circus) #181: Wortels
Wortelen en ontwortelen – het is de rode draad die onze hoofdredacteur Tijs Heesterbeek door GC-editie 181 ziet lopen. Zo haalt LAIR klei uit de bodem van zijn woonplaats op Java om vervolgens met zelfgemaakte instrumenten de verhalen van die plek te vertellen, maar ontdoet Kim Gordon zich weer van haar noise-achtergrond om een trap-plaat te maken. Ook Gonzo (circus) wortelt zich opnieuw via een nieuwe website. Tegelijkertijd zal onze vertrekkend zakelijk leider Claïs Lemmens zich helaas van ons blad gaan ontwortelen. Tijs schrijft erover in zijn editoriaal.
Kaap Schermer: Mentaliteit
Mondialisering en gigantische marketingbudgetten maken relatief homogene, door het Westen gesponsorde popmuziek steeds groter, en dat brengt muzikale diversiteit in gevaar, zo leest Maarten Schermer in een waarschuwend UNESCO-rapport. Instanties als UNESCO, maar eveneens de BBC, zijn evenmin vrij van schuld, observeert hij in zijn nieuwe column, waarin hij leest hoe er uitgebreid over Berlijn als techno-hoofdstad gesproken wordt, zonder over de échte geboorteplek van het genre een woord te reppen: Detroit. ‘Zo’n versimpeling leidt tot homogenisering, ten koste van de culturele diversiteit precies wat UNESCO probeert te voorkomen.’ Je leest de column in onze nieuwste editie.
Harolds Hoofd Stuk: Meer is beter!
In Harold Schellinx’ nieuwste Hoofd Stuk schrijft hij over een droom die hem na ontwaken niet meer losliet. Een droom van een gymzaal vol dj’s die samen en tegelijkertijd alle elpees van The Beatles draaien. ‘Het was een droom, maar eentje die ik eens niet zo snel vergat. Waarschijnlijk omdat geluidssculpturen van in dikke lagen onafhankelijk van elkaar spelende geluidsstukken al lang deel uitmaken van mijn en van andermans muziekpraktijk’, schrijft Harold. Zoiets moet toch ook eens echt gedaan zijn, dacht hij. Op YouTube vond hij dan ook een kanaal dat alle muziek van artiesten gelijktijdig afspeelt. ‘Algoritmisch, dat is digitaal. En digitaal is discreet. Continu is analoog. De twee kanten van onze cultuurmedaille, en wie weet wel ook van ons hele universum’ concludeert hij.
Bij Gonzo (circus) #180: De doe-het-zelver
In zijn editoriaal ziet hoofdredacteur Tijs Heesterbeek ‘DIY’ als rode draad door deze editie. Maar ‘DIY’ hoeft niet te betekenen dat je enkel alles alleen doet, merkt hij op: ‘DIY is niet alleen het zélf doen, maar ook de juiste mensen om je heen zoeken om een gezamenlijke droom waar te maken.’ En Tijs zelf? Vroeger in het jongerencentrum nam hij nog gretig het heft in eigen handen, maar nu hij een huis heeft gekocht waar nog veel aan moet gebeuren, gaat hij toch liever op zoek naar de juiste mensen die hem daarmee kunnen helpen..
Kaap Schermer: Verveeld
‘Niemand verveelt zich, en alles is saai’, zo citeert Maarten Schermer in zijn tweemaandelijkse column Mark Fisher. In zijn column denkt hij na over wat verveling nou precies teweeg kan brengen, en of we het fenomeen tegenwoordig nog wel kennen. Zo stuit Maarten, wellicht ook uit verveling, op een YouTube-video genaamd ‘Tesla’s Awful Music Software’, waarin de muziekcreatiesoftware die in Tesla-auto’s te vinden is wordt besproken. ‘Het lijkt creatief, maar content creation binnen de vangrails van Tesla’s software is alleen de suggestie van een creatieve daad.’ Je leest de volledige column in onze nieuwste editie.
Harolds Hoofd Stuk: Wie wel heeft gediyt, wordt alom benijd
‘Wanneer jan en alleman zo’n beetje alles digitaal zelf kunnen maken, verliest do-it-yourself haar betekenis’, schrijft Harold Schellinx in zijn zesendertigste Hoofd Stuk. Een nieuwe betekenis van DIY moet dus gevonden worden. Hij doet een eerste aanzet door het woord te ont-kapitalen en het te hebben over diyen als iets wat je doet. Hoewel een doorwrochte geschiedenis van het concept ontbreekt, vindt Harold toch meer dan genoeg stof om over na te denken, en over te filosoferen. Een van de belangrijkste bevindingen: diyers opereren in de marge. Je leest het in onze nieuwste editie.