De ontvoering van oud-premier Aldo Moro in 1978 was het dieptepunt van de ‘Anni di Piombo’, de ‘Loden Jaren’ van Italië. Samuele Gottardello maakte als Blak Saagan een intense plaat geïnspireerd door het onderwerp.

AV Explorations is een eventreeks waarin Klankvorm inzoomt op de synesthetische relatie tussen bewegend beeld en geluid. Met o.a. Perila, Red Brut, Ilpo Väisänen & Heleen Blanken, Akiko Nakayama & Fis

Op 11 en 12 februari 2022 kun je in Den Haag naar het Grauzone Festival. Ontdek de nieuwe namen op het festival.

Op vrijdag 10 december zijn Rewire en Korzo terug met een nieuwe editie van hun gezamenlijke concertreeks. Deze keer met Rewire-alumni Lotic en kwartet Carl Gari & Abdullah Miniawy.

Groepstentoonstelling A Slippery Slope door curator Youri Appelo

Boi Akih presenteert het nieuwe album Storyteller waarvoor het duo is uitgebreid met blokfluitist Dodó Kis en koraspeler Sekou Dioubate.

Stel je voor dat je naar een gebouw zou kunnen luisteren, en het op een compleet andere manier zou kunnen ervaren. Voor deze editie presenteren we Foundscape Orchestra in een iconisch gebouw in Ensch

Rewire is een jaarlijks festival voor avontuurlijke, vooruitstrevende muziek en geluid.

Peter Bruyn zag de Duitse band The Notwist in de Amsterdamse Paradiso muziek maken, niet spelen. Een duidelijk verschil.

Bij een snelle diagonale beluistering, wat we gebruikelijk doen bij de overdaad aan downloads die onze mailbox vol doen lopen, twijfelden we of we Zahn meteen zouden deleten of toch een luisterbeurt zouden geven. Per slot van rekening bestaat het trio uit Nic Stockmann (Heads., ex-Eisenvater), Chris Breuer (Heads., ex-The Ocean) en Felix Gebhard (live spelend bij Einstürzende Neubauten). Een eerste draaibeurt overtuigde ons niet helemaal. Soms klinkt het ons allemaal een beetje te proggy in de oren, een beetje teveel als The Ocean en daar kunnen we niet zoveel mee. We bedoelen nummers als ‘Shranck’ en ‘Lochsonne Schwarz’, al valt dat laatste nummer dan weer op door de bijdrage van Alexander Hacke op synthesizer. Het trio houdt het instrumentaal en mengt in heel wat nummers een soort postrocksoundscapes met wat noiserock en dat werkt nog ook. Het trio wil zich graag vergelijken, qua sfeer en impact, met bands als Metz en The Jesus Lizard. Dat vinden wij een beetje te hoog gegrepen. Wij denken eerder aan Die Haut in een latere, iets minder geïnspireerde periode. Het album is verre van slecht. Overdonderen doet het echter niet. Niet uit Berlijn zoals Zahn, maar uit Saarbrücken komt het trio Yagow vijf jaar na het debuut ‘Yagow’ met ‘The Mess’ om de hoek piepen. Psychedelische rock met een ferme scheut shoegaze en postpunk is het recept. De wat gothic aandoende zang van gitarist en schepper van drones Jan Werner geeft de nummers een atypische draai waardoor ze niet in het psychverleden van de jaren 1970 blijven hangen, maar eerder tot de neo-psych van dit decennium kunnen worden weggezet. Ze hebben daarnaast ook nog een stel heel aardige nummers uit de mouwen geschud die kunnen concurreren met het beste van The Black Angels, Wooden Shjips of All Them Witches. De ritmes vormen de meeslepende basis waarboven net zo verslavende melodieën worden geplaatst. Een beetje het stonergevoel, maar dan anders. Probeer het uitermate ge(s)laagde ‘Getting Through – Is This Where The Magic Happens?’ en wees het met ons eens.

Vier niet onbekende namen, met heel wat schuur- en schaafervaring in het spectrum van geluidsexperimenten en improvisaties, wagen zich aan een gedeelde virtuele samenwerking tijdens de periode van de eerste virusgevangenschap. ‘De God Van Ongeveer’ bevat vier nummers waarbij deze vier Belgen eigenlijk geen enkele keer samen iets in elkaar knutselen. Deze experimentele cd (op beperkte oplage) vertrekt vanuit geïmproviseerde gitaarpartijen die Jürgen Augusteyns solo inspeelde. De arrangementen werden door multi-instrumentalist Augusteyns uitgewerkt met de hulp van jazzmuzikant Joachim Badenhorst (Mógil, Rawfishboys) die zich vooral concentreerde op de zang en Nederlandse teksten van de songs ‘Droom, Droom, Droom’ en ‘Vinger Bij Vinger’. Eric Thielemans (Tape Cuts Tape, EARR) laat op ‘Vinger Bij Vinger’ merken wat een veelzijdige drummer hij is. Thielemans laat zowel recht voor de raap mepwerk als subtiele percussie horen in het rustigere deel van het nummer. De cd spuit een ijle sfeer uit met absurde, surrealistische teksten en onverwachte experimentele wendingen voorzien van de nodige elektronische effectjes. Mauro Pawlowski (Evil Superstars, Kiss My Jazz, dEUS) is enkel op het nummer ‘De God Van Ongeveer’ te horen met een bizarre (Nederlandstalige) vocale bijdrage. Geluidstovenaar Augusteyns sluit deze eigenzinnige klankbundel solo af met een binaire vertaling van een tekst waarbij hij zijn eigen stem samplet. ‘De God Van Ongeveer’ is een stevig blikje experiment waarbij de luisteraar een sterke blikopener nodig heeft om toegang te krijgen tot de boeiende en avontuurlijke escapades van dit viertal.

Giacomo Salis is drummer, percussionist en elektronisch muzikant. Het werk van de Italiaan concentreert zich op het zoeken en verkennen van verholen geluiden die in ieder object verborgen zitten. Salis is ook lid van het Paolo Sanna OKRA Percussion Project. OKRA is een workshop voor experimenten en muzikaal onderzoek met drums en percussie, georganiseerd door Paolo Sanna. Salis werkte ook buiten het project samen met Sanna. Op ‘Nahol’ zet Salis zijn ontdekkingstocht naar geheimzinnige klanken verder. We krijgen drie tracks te horen waarbij hij op een experimentele wijze geluiden gaat losweken uit allerhande voorwerpen. Er wordt geschuurd en gekrast met metalen attributen waarbij de frequenties de hogere regionen bereiken. Een vergelijking met het werk van Harry Bertoia (1915-1978) ligt voor de hand. Salis zoekt soms de pijngrens op waar Bertoia eerder met zijn metalen geritsel een ambient effect creëert. Tijdens zijn improvisaties tovert Salis een reeks rollende slagwerkgolven tevoorschijn die sterk beïnvloed zijn door geluidspioneer Z’EV (1951-2017). Het geroffel en gekras produceert een hallucinerend effect dat nadien nog blijft nagonzen. ‘Nahol’ is gemasterd door de experimentele geluidsontwerper Simon Balestrazzi. Salis produceert hier een interessant werkje met meervoudige geluiden voor de liefhebbers van vrije improvisatie.