Halverwege 2004 kun je je een leven zonder Devendra Banhart haast niet meer voorstellen. Een enkeling had hem natuurlijk twee jaar geleden toen ยOh Me Oh Myย uitkwam al ontdekt en sindsdien niet meer losgelaten, maar dit jaar is het echt raak. Met een harde kraak kwam de reizende dwaalhippie met het schitterende ยRejoicing In The Handsย aanzetten. Een revelatie: naakte, gekwelde kraakfolk geรฏnspireerd door zijn grote voorbeelden Vashti Bunyan en in mindere mate Donovan. Aardappels schillen achter een oude boerderij in Frankrijk met aan je zijde je vrouwtje die je geitenwollen sokken aan het stoppen is, was nog nooit zo hip. ยNiรฑo Rojoย is de opvolger van ยRejoicing In The Handsย. De albums horen bij elkaar, zijn achter elkaar opgenomen in dat oude huis van Michael Gira (Swans, Angels Of Light). Banhart geeft zijn magische kijk op de wereld prachtig weer met een intieme stem die kraakt van vreugdevolle emotie en hoop. Akoestische pracht gepaard met speelse emotie en een diep, diep gevoel voor muziek. Dit album gaat hand in hand met ยRejoicing In The Handsย naar de top van vele eindejaarslijstjes.
