Bij Gonzo (circus)#158
In het kader van #blacklivesmatter keek Hoofdredacteur Tijs Heesterbeek voor zijn editoriaal in eigen boezem.
Kwanti/Kwali*teit
Hoofdredacteur Tijs Heesterbeek geeft in zijn editoriaal aan wat de rechtstreekse gevolgen zijn van de coronacrisis voor deze editie van Gonzo (circus).
Bij Gonzo (circus) #153
Hoofdredacteur Tijs Heesterbeek ziet zijn eigen vooroordelen onder ogen en geeft zoekende muzikanten het voordeel van de twijfel.
Bij Gonzo (circus) #151
Hoe ziet nieuwbakken hoofdredacteur Tijs Heesterbeek de toekomst van Gonzo (circus)? Welke steentjes in de rivier wil hij verleggen om het Gonzo (circus) verder te verstevigen?
Bij Gonzo (circus) #149
Twee kleine, schreeuwende groepjes problematiseren afkomst en proberen anderen het zwijgen op te leggen. Aan de hand van dit probleem leidt Maarten Buser Gonzo (circus) #149 in: een nummer dat opvallend sterk over afkomst en beweging gaat.
Bij Gonzo (circus) #147
Als alles gratis moet, hoe kunnen artiesten dan groeien? Die vraag staat centraal in het editoriaal van Gonzo (circus) 147.
Bij Gonzo (circus) #146
Hugo Emmerzael leidt je in zijn editoriaal – aan de hand van niemand minder dan Kanye West – door Gonzo (circus) 146. Lezen is geloven.
Bij Gonzo (circus) #145
Met de regelmaat van de klok verklaren muziekjournalisten – die we tegenwoordig ‘influencers’ moeten noemen, stellig een muziekgenre morsdood. Rockgitaren, dubstep, hiphop, metal, … al deze genres verrezen glorieus uit hun assen. Een genre doodverklaren levert een snelle clickbait op, maar wat wordt er niet verteld?
Bij Gonzo (circus) #144
In 1977 zong Randy Newman: ‘Oh Baltimore… / Man, it’s hard just to live… / Cause the city’s dyin’ / And they don’t know why.’ Angry young man VIOLENCE (p.26) weet verdomd goed waarom deze havenstad America’s Inner City Hell Hole wordt genoemd; maar zijn boze stem wordt in de mainstream (nog) niet gehoord.
Bij Gonzo (circus) #139
Opsluiten in de eigen cultuur en binnen de eigen grenzen, het zwelgen in het nostalgisch gevoel van een ‘pure cultuur’ en de nog steeds alomtegenwoordige retromania: artiesten, denkers en doeners trekken als vernieuwers ten strijde tegen culturele bloedarmoede. En ‘things will get better’…