Harolds Voet Stuk: Harold Schellinx
Met grote energie combineerde Harold Schellinx activiteiten als wiskundige, onderzoeker, schrijver, musicus en componist. Dat blijkt uit de getuigenissen in dit nummer van mensen die hem gekend hebben. En uit de sporen die hij heeft achtergelaten. Op zijn eigen website, op Bandcamp en in de essays die hij jarenlang voor Gonzo (circus) schreef.
Bij Gonzo (circus) #188: Justified…
Op de een of andere manier kwam deze zomer The KLF regelmatig terug in mijn leven. Zo had ik het in Amsterdam op een zonnige zondag, terwijl de pro-Palestina betoging onder ons in de straat onze koffiesessie opsierde (want ik wil absoluut niet zeggen ‘verstoorde’) over het boek ‘The KLF: Chaos, Magic And The Band Who Burned A Million Pounds’. Briljant boek. Must-read. Zo goed dat ik hem dubbel heb. Ik lieg niet.
Kaap Schermer: 51. Lijdend voorwerp
Het kan snel gaan. Kregen we kort geleden van een Google-baas nog de tip om AI’s met dreigementen tot betere resultaten te dwingen, zijn er inmiddels mensen die zich afvragen of AI’s wellicht kunnen lijden en of we daarom beter wat aardiger kunnen doen.
Bij Gonzo (circus) #187: Wordt vervolgd
Editoriaal bij GC#187 van hoofdredacteur Tijs Heesterbeek.
Harolds Hoofd Stuk: Leven in de Brouwerij (ii)
Je zou het niet zeggen, maar in wezen is dit drieënveertigste Hoofd Stuk helemaal niks: de lege verzameling, de lege categorie, de nul, de vonk in de wirwar aan wiskunde waarmee dronepionier Catherine Christer Hennix een halve eeuw geleden de deuren naar een hogere levenswereld voor ons op een kier zette.
Kaap Schermer: 50. Klopgeest
Terwijl iedereen zich dood lijkt te staren op AI voor een blik op de intelligentie van de toekomst, werkt in een petrischaaltje in een galerie in Australië het brein van geluidskunstenaar Alvin Lucier onverstoord door aan zijn volgende compositie.
Bij Gonzo (circus) #186
Een goede titel heeft tijd nodig. In zijn editoriaal deelt hoofdredacteur Tijs Heesterbeek enkele hoofdbrekens van deze editie. Zo kent GC#186 een nieuwe rubriek waarin platenzaakeigenaren pareltjes delen die voor hun gevoel té lang in de winkel blijven liggen. Wat op de burelen tijden als ‘De Winkeldochter’ bekend stond, werd uiteindelijk toch: ‘Het Stofschap’. Ook Maarten Schermers stuk over de Coil-reissues (‘The Shit Hits The Fan. Coil in kleur: van de regenboog en het riool’ had eerst een andere tijdelijke titel: ‘Schermers Coil-rant’. En René’s artikel dat weken als ‘Labels en labelrechten’-stuk gemarkeerd stond, werd uiteindelijk ‘Schone gewetens in het Wilde label-Westen’.
Harolds Hoofd Stuk: Leven in de Brouwerij (i)
Het vierenveertigste HoofdStuk is het eerste in een reeksje gewijd aan de Brouweriaanse oerintuitie, de twee-enigheid van discreet en continu, voeder van de drieheid ‘Mystiek – Muziek – Mathematiek’ die het kloppend hart is in het veelzijdige werk van de in 2023 overleden Zweedse artieste Catherine Christer Hennix, en nog veel meer.
Kaap Schermer: Echt goed
‘Het is tegenwoordig niet echt leuk om muziek te maken’, aldus Suno-CEO Mikey Shulman, want ‘het kost veel tijd en veel oefening om echt goed te worden.’ Succes is één procent inspiratie en 99 procent transpiratie, schijnt Thomas Edison te hebben gezegd; de belofte van AI is dat die ene procent genoeg is. Zweten doe je maar in de sportschool.
Bij Gonzo (circus) #185: Herpotten
Wij zijn altijd van de laatsten om onze jaarlijstjes te publiceren. We zijn natuurlijk ook een van de buitenbeentjes. De smaak van de Gonzo (circus)-medewerker ging weer alle kanten uit. Maar elk jaar is er steeds meer consensus, concludeert Tijs Heesterbeek in zijn editoriaal.