Interview Otto Lindholm
Een muzikant die er opeens is, uit het niets. Dat is het idee van Otto Lindholm. Kijken of je een muzikale wereld kunt creëren die op zichzelf kan bestaan, zonder referenties naar een privéleven of eerder werk.
BEAF 2016: meer lef graag!
Bozar Electronic Arts Festival mag gerust meer lef en diversiteit tonen. En Brussel verdient een festival van het kaliber Unsound of CTM, niet een afkooksel ervan.
Wonderfeel 2016
Drie dagen muziek in de open lucht is op zich niet uniek. Maar wel als het gaat om ‘klassieke’ muziek. René van Peer genoot van muziek als een zacht briesje over een veld of als een wolk van boventonen.
Interview Ariel Kalma
Voor zijn laatste album sloeg wereldreiziger, yogaleraar, jazz- en bluesmuzikant en avant-gardecomponist Ariel Kalma de handen in elkaar met Robert ‘Lichens’ Lowe. Het leverde het uitstekende ‘We Know Each Other Somehow’ op, dat verscheen bij RVNG Intl.
De tussenwerelden van Tonic Train en Haco
Het Nijmeegse kunstencentrum Extrapool bleek de perfecte locatie te zijn voor het dubbelconcert van elektronica-duo Tonic Train en de Japanse zangeres en geluidskunstenares Haco.
MERRY MIXES (2): Stijn Buyst
Lijstjestijd is aangebroken, daarom licht elke medewerker zijn of haar 10 favoriete items van 2014 toe. We merken dat Gonzo (circus) een klein beetje meedoet met de rest van de wereld, maar verder volstrekt zijn eigen gang gaat. Vandaag: Stijn Buyst. 2014 was een raar jaar. Hoewel we ons geld met kruiwagens naar allerlei […]
Bindwerk: Field recordings zeggen meer dan museumvitrines
Field recordings kunnen volgens musicus-geluidsvanger Hein Schoer de luisteraar dieper onderdompelen in een cultuur dan volle museumvitrines. Als onderzoeksproject maakte Schoer een soundscape composition voor een Zwitsers museum over Noord-Amerika
Stateless
Net wanneer Stateless in je platenwinkel over de toonbank gaat, stuurt Alex Zhang Hungtai het bericht de wereld in dat hij ophoudt Dirty Beaches te willen zijn. Met de woorden But sometimes, you need to let go in order to grow and move on. RIP DIRTY BEACHES 2005-2014, wordt de nomadensfeer op Stateless een stuk grijpender. Het rondreizen en landloos zijn – van Taiwan via Vancouver naar uiteindelijk Lissabon – lijkt in zijn desolaatheid en weemoed op Stateless verpakt. Vier eindeloze meanderende stukjes op ambient geschoeide trips bestaande uit eindeloze, zwellende synths, een saxofoon en medewerking van de Italiaanse componist Vittorio Demarin. Het is mijlenver van het ongrijpbaar postpunk-geluid van zijn eerdere werk. Stateless klinkt als de melancholische door slapeloosheid aangevuurde nachtgedachten van een eeuwige reiziger op zoek naar warmte in een onbekende omgeving, wanneer alle indrukken van het nieuw zijn ingeruild voor het onbekende. Een trip zonder houvast die je enigszins grijpt, maar ook hongerig achterlaat. Dit is de deur op een kier, een tochtwind in het eenzame hart.
Van Speijk
Van Speijk is een surreëel tijdschrift vol strips en bizarre fictieve nieuwflarden dat sinds 1996 schijnbaar met complete willekeur en reusachtige gaten verschijnt. Gaten tussen de uitgaven wel te verstaan, niet in het blad zelf; tenzij je natuurlijk zwaar belazerd bent door je locale boek- en/of platenwinkel. En dat is eigenlijk verschrikkelijk jammer, want Van […]
Tempo Technik Teamwork
De eerste verzamelaar die Staubgold op de markt bracht was vormgegeven in een sober kartonnen hoesje. De tweede was verpakt als een volwaardige cd en deze derde compilatie Tempo Technik Teamwork is een dubbele cd. Het zegt iets over hun evolutie, want de catalogus van dit Berlijnse keurlabel dikt verder aan. Net als de muzikale smaak van labelmanager Markus Detmer. Waar het label in oorsprong vooral de brug sloeg tussen klassiek, impro en elektronica, vind je op deze derde staalkaart ook uitstekende dub van Mapstation & Ras Donovan, frêle pop van The Kat Cosm en een samenwerking tussen labtopimprovisator Ekkehard Ehlers en John Fruiscante. Tempo Technik Teamwork heeft een goed sfeerbeeld van de muzikale rijkdom van het label en bewijst dat het een brede catalogus kan leiden tot eenheid en niet hoeft uit te monden in een hybride melting pot. Ook sublabel Quecksilber bouwt gestadig verder aan hun muzikaal archief. Voor hun achtste release strikten ze de New Yorker Michael J Schumacher. De minimalist Schumacher, vaak in dezelfde hoek van La Monte Young geplaatst, rafelt een uur lang zijn kale klankentapijt uit en herleid het tot het strikte minimum. In het slotnummer improviseert hij beheerst en met aandacht voor het detail met piano. Een plaat voor de geoefende ontdekkingsreiziger en het goed gesubisidieerde kunstencentrum. Zoveel is duidelijk.