Will Long maakte in 2017 een uitstapje naar de Chinese stad Hangzhou, en nam naast een opnameapparaat ook een woordenboek mee, maar uiteindelijk was het enige woord dat hij gebruikte ‘xièxie’ – Chinees voor ‘dank je’. Tegen wie of wat Long zijn dankwoord richt, is niet helemaal duidelijk, maar terwijl je je mee laat voeren op deze meer dan anderhalf uur durende tocht, krijg je sterk het idee dat zijn dankbaarheid de reis zelf betreft. Long weet de curieuze tegenstelling tussen beweging en een gevoel van stasis die lang reizen soms met zich mee brengt mooi invoelbaar te maken. Lange ambient nummers vangen je als luisteraar in een dromerige bubbel, waar aan het begin en einde de geluiden van trein, stad of luchthaven naar binnen filteren. Als die momenten van transitie voorbij zijn, resten alleen de nevelige tonen, die heel langzaam veranderen, een beetje in de stijl van Chihei Hatakeyama. De toon is afwisselend berustend, verwonderd en soms een beetje vermoeid, maar uiteindelijk in de afsluiter ‘Our Dream To Be Strangers’ ook optimistisch. Voor fans van trage, lange ambient in de stijl van Hakobune en William Basinski.
