Met het verhaal van Klaus Schulze nemen we een flinke duik in de hedendaagse muziekgeschiedenis. De man werd in 1947 geboren in Berlijn en zou zijn muzikale loopbaan starten (als drummer bij) Psy Free (1967-69) en Amon Düül. Zijn carrière neemt pas echt een vliegende start wanneer hij toetreedt tot Tangerine Dream (1969-70) en Ash Ra Tempel (1970-71) opricht, twee pilaren van de zogenaamde Berlijnse elektronische school. Het spelen in een band ligt hem echter niet en in 1971 besluit hij alleen verder te gaan. Datzelfde jaar nog brengt hij zijn eerste soloplaat uit, Irrlicht. Meer dan vijftig (!) zullen volgen. Schulze stelt te zijn beïnvloed door minimalisten als Steve Reich en Terry Riley, maar het zijn vooral de eerste synthesizers van Robert Moog die zijn leven en kijk op muziek radicaal zullen veranderen. Dat vertaalt zich doorheen zijn catalogus voornamelijk in lange, epische klanktapijten die balanceren tussen ambient, kosmische muziek en zelfs muzak. Overproductie is geen taboe bij Schulze. Het gevolg zijn grote kwaliteitsschommelingen. Dat neemt niet weg dat de man met recht en reden het predikaat pionier mag opspelden. Ere wie ere namelijk toekomt. Revisited heeft zich tot doel gesteld het volledige oeuvre van Schulze opnieuw uit te brengen, aangevuld met bonusmateriaal waar mogelijk, verpakt in mooie, royaal geïllustreerde digipacks, maar altijd met zo veel mogelijk respect voor de authentieke opnames. Eerdere heruitgaven werden immers niet door iedereen gesmaakt precies omdat de analoge mastertapes te radicaal werden opgekuist. De eerste lading in een lange reeks reissues bestaat uit vier albums waarvan het oudste (Mirage) dateert van 1977 en het meest recente van 1992. Op Mirage zijn de ritmes volledig achterwege gelaten en opteert Schulze uitsluitend voor dromerige klankspiralen, net zoals in het prille begin van zijn solodiscografie. Zijn uitgangspunt was het creëren van eine elektronische Winterlandschaft. Tijdens de opnames lag zijn broer op sterven, hetgeen meteen ook het ietwat sombere karakter van het album verklaart. Eén extra nummer in feite een alternatieve mix van Destination Void- rondt deze re-release af. X verscheen oorspronkelijk in 1978 en was toen al het tiende soloalbum van Schulze. Het was meteen ook zijn eerste Amerikaanse hit. Voordien was hij vooral in Frankrijk een grote naam. Als bonus bevat deze dubbelcd een extra lange opname van Georg Trakl plus een unieke liveversie van Ludwig II Von Bayern (Object DLouis) dat nota bene in dat zelfde jaar samen met een volledig orkest in België werd opgenomen en vervolgens door de BRT werd uitgezonden. Het markantste aan het neo-orchestrale en bij momenten iets luchtigere Dreams uit 1986 is de aanwezigheid van het extra nummer Constellation Andromeda. In tegenstelling tot de bonussen op de andere cds dateert dit nummer niet van dezelfde periode als waarin het album zelf werd opgenomen. Schulze componeerde de track speciaal voor de muziekbeurs van 2003 in Frankfurt, maar ontdekte al gauw dat dit gelimiteerde kleinood (300 stuks) op E-Bay werd geveild voor meer dan 560 USD. En dat voor slechts 16 minuten! Om een eind te maken aan deze wanpraktijken heeft hij een langere versie (circa 24 minuten) gemaakt en bij Dreams gevoegd. Een gelijkaardige anekdote schuilt achter het extra nummer op Le Moulin De Daudet (92), één van zijn vele soundtracks. We zijn dus vertrokken voor een heruitgavenmarathon en het einde is nog lang niet in zicht. Sterk aanbevolen voor liefhebbers van onder meer vidnaObmana, Kitaro, Popol Vuh, Brian Eno en uiteraard Tangerine Dream.
