Dit moet zowat de achtste plaat zijn van Black Rebel Motorcycle club, een bandnaam die ze gepikt hebben uit de film ‘The Wild One’. Dat is trouwens niet het enige dat ze pikken, ook muzikaal wordt er grondig rondgesnuffeld in de vele lades van de muziekgeschiedenis en meegenomen wat bruikbaar wordt geacht. Beter goed gepikt dan slecht gemaakt denken wij dan en in het geval van B.R.M.C. mag dat alvast gezegd worden. Van het goede teveel is echter ook een spreekwoord die aan onze inwendige schouw hangt en ook daar maakt de band zich soms schuldig aan. Met andere woorden: deze plaat is meer van hetzelfde en de invloeden liggen er ook hier weer vingerdik op. Het is een beetje schouderophalen niettegenstaande nummers als ‘Haunt’ op deze plaat, hoe herkenbaar ze ook mogen klinken, ons toch kunnen innemen. Een trager nummer met meer nadruk op de sfeer dan op wisselende rocktempo’s. Er staan wel wat van die songs op deze plaat. Ook net de songs die wij tussen de betere willen plaatsen. ‘Ninth Configuration’ bijvoorbeeld dat heerlijk psychedelisch in ons hoofd blijft rond meanderen. Wij moeten daar eerlijk in zijn, de band neemt je nog mee naar broeierige plekken vanachter een donkere bril, maar het windt ons niet meer op. Veel fans zullen ze met deze plaat niet verliezen denken wij maar voor ons is de rek er wat uit.