In de Franse folkscene was Emmanuelle Parrenin altijd al een eigengereide. Als een nomade ging ze vanuit de bloeiende folkscene van de jaren 1970 op zoek naar nieuwe geluiden, instrumenten, genres, culturen en muzikanten. Dat bracht haar niet alleen lijfelijk op inspirerende locaties, maar ook geestelijk. En dat hoor je terug in haar muziek.
Dit artikel verscheen eerder in GC #146.
Koop deze editie in onze webshop!Live
07/09 t/m 09/09Discografie
Emmanuelle Parrenin – Pérélandra (SouffleContinu Records, 2017)Emmanuelle Parrenin - Maison Cube (Les Disques Bien, 2011)
Emmanuelle Parrenin - Maison Rose (Ballon Noir, 1977)
Reacties