Christelijk kinderkoor ‘De Ruimtevogels’, een half-verlaten stad in Zuid-Rusland, een geluidsarchief aan nieuwsberichten en advertenties, … Het valt niet altijd logisch te verklaren waar muzikanten aanleiding zien om uiteindelijk experimentele elektronica, verzengende noise of gierende rock te gaan maken. Ook deze editie van Mind The Gap bewijst: alle wegen leiden naar dronen.
1. Nyokabi Kariũki
quiet face
Feeling Body
cmntx records
Aangestuurd door haar liefde voor experiment en improvisatie, speelt de Keniaanse componist Nyokabi Kariũki met haar Oost-Afrikaanse invloeden in combinatie met westerse avant-garde. Dit leidt tot een wondermooi oeuvre opgebouwd uit veelvuldige laagjes, spoken word, veldopnamen en loops. Ergens tussen ambient en songs in, bouwt zij kleine soundtracks bij het dagelijkse leven die je meeslepen naar wonderlijke oorden. Niet voor niets wordt zij gezien als een cruciale stem in hedendaagse compositie en experimentele muziek. Bijgevolg is ‘quiet face’ slechts een snapshot van haar output.
2. Luca Forcucci
Terra
Terra
Crónica
Naar de track ‘Terra’ (cello, elektronica en veldopnamen) luisteren is alsof je midden in de nacht ontwaakt in een verlaten, mistig weiland. Plots begint een hek te piepen, te galmen, steeds luider. En dan zie je het: het is een man die met een stok op het hek ramt. Tijdens je ontsnappingspoging weergalmt het geluid steeds luider in je oorschelp en de wereld begint te draaien en dan… word je wakker. Poeh hé, voortaan voor het slapen gaan niet meer naar de nieuwe Luca Forcucci luisteren.
3. Uzhur
FALS
Uzhur
Nahal Recordings
Aanvankelijk geloofden we niet in aliens. Zelfs niet toen de Verenigde Staten plots allerlei ‘ufo’s’ uit de lucht begonnen te schieten. Het onheilspellende, duistere gemompel dat door het gepiep en geruis van op de nieuwe Uzhur klinkt, als een geheime boodschap uit de ether, heeft ons echter van gedachten doen veranderen. ‘Uzhur’ schijnt een nieuw noiseproject te zijn van twee muzikanten uit Parijs. Jaaaaaaja. En die ufo’s zijn zeker luchtballonnen?!
4. Zoë Mc Pherson
Potentials
Pitch Blender
SFX
Met ‘Pitch Blender’ breit Zoë Mc Pherson een vervolg aan het in 2020 uitgebrachte ‘States Of Fugue’ waarop hen ook al speelde met de rauwe energie en tegendraadsheid van no wave in combinatie met experimentele club-tracks. Maar, hun geluid is scherper geworden, harder en confronterender. Het basgeluid snijdt door de speakers, ongelooflijk diep en droog. Genreloos. Beats die breken voordat een ritme gevormd wordt. Hotsend en botsend. Op de industriele bedeesde opdoffer ‘Potentials’ gebruikt Zoë hun stem als een extra instrument, wat eigenaardig bevreemdend werkt.
5. babybaby_explores
Duck Song
Food Near Me, Weather Tomorrow
No Gold
Met een albumtitel die de twee meest gezochte vragen op Google combineert, krijg je een instant introductie tot de eigenzinnigheid waarin dit drietal zich wentelt. Met knipogen naar andere stijldoorbrekende punkbands uit de jaren 1970 en op ‘Duck Song’ een baslijn die is weggeplukt uit een jaren 1980-deun, drukt het trio hun inspiratie ook meteen door. Het is een speels, vrolijk geluid dat ontstaat uit improvisaties en uitblinkt in een charmante spontaniteit, waar het plezier gewoon van afdruipt.
6. SØWT
Crystal Meth
Kids Hurting Kids
Bagdaddy Records
Viertal uit Eindhoven dat groot is geworden in het Eindhovens kraakpand ‘t Stroomhuis. Ze hebben drie jaar nodig gehad om deze uiteindelijke versie van ‘Kids Hurting Kids’ af te ronden. Het is een kleine krachtpatser die verzuipt in jaren 1990-noiserockgitaren en een punkattitude. De plaat staat bol van cynisme en frustratie. De soundtrack bij de existentiële vragen van een vervloekte generatie, zoals ze zichzelf omschrijven. Het album duwt en spuwt op de maatschappij. Openingstrack ‘Crystal Meth’ zet de toon voor deze vinnige rocker.
7. PoiL Ueda
Kujô Shakujô – Part 2
PoiL Ueda
Dur et doux
Waar Junko Ueda normaliter solo te horen valt met haar satsuma-biwa (een Japanse luit-achtige), is haar getergde zang en instrument in de samenwerking met het Franse PoiL aangevuld met een portie gitaren, synthesizer, bas en drums. Haar solomuziek is eigenlijk net zo spannend, maar daar zit de spanning ‘m juist in stilte tussen de noten, terwijl de opzwepende rock van PoiL de spanning op een andere manier weet op te bouwen. Een verrassende, maar synergetische samenkomst van stijlen.
8. Lia Kohl
when glass is there, and water,
The Ceiling Reposes
American Dreams
Als je de tracktitels leest, herken je een volzin. Geen hoofdletters, alleen maar komma’s die duiden op de fragiliteit in de collage-klanken van Lia Kohl. Opgetrokken uit gevonden stemfragmenten van nieuwsberichten, advertenties en dergelijke, bouwt deze componiste een eigen dromerige wereld waarin haar cello, een synth en andere timide instrumenten de laagjes ijle klanken die zinderen van breekbaarheid, rond de geluidsfragmenten vormen. Het resultaat is een bijzonder album dat enerzijds symbool staat voor wat ooit was, maar je ook de ruimte geeft te reizen in klanken.
9. Grand River
The World At Number XX
All Above
Editions Mego
Verderop in het blad lezen we dat de Nederlands-Italiaanse Aimée Portioli muzikale wortels heeft bij het Dordrechts christelijk kinderkoor ‘De Ruimtevogels’. Ah, geen wonder dus dat we haast opstijgen bij de dronende orgel- en dromerige synthesizerklanken van ‘The World At Number XX’ van haar nieuwe album ‘All Above’. Aangelengd met subtiele piano-aanslagen worden we door de aanzwellende arpeggio’s volledig de muziek ingezogen.
—->ZIE P.12
10. Sara Persico
Terra Mala
Boundary
Karlrecords
Gepokt en gemazeld in de experimentele/noise-scene van Napels, maar intussen verhuisd naar Berlijn. Het kleinood ‘Boundary’ maakt ons alvast warm voor een dra te verschijnen volledig album waar ze ongetwijfeld nog meer op de randjes van experiment, deconstructed beats en in distorsie verzuipende ritmes zal balanceren. In slechts zes nummers neemt Persico je mee naar een wereld vol dark ambient, onbehagen, noise en donkere club-geluiden. Het ingetogen, bezwerende ’Terra Mala’ dwarrelt hier tussenin.
11. Frédéric D. Oberland
Quatre Épaves d’Acier
Solstices
zamzamrec
Frédéric D. Oberland is aan zijn vierde solo-album toe. Een tussendoortje, even weg van de vele andere projecten waarvan hij ook deel uitmaakt. Al die invloeden van onder meer Oiseaux-Tempête en FOUDRE! – zijn twee meest gekende projecten – sijpelen door in deze intense vasthoudende ambient-drone. Ook ‘Quatre Épaves d’Acier’, tevens de kortste track op het album, staat bol van de hypnotische, hallucinerende kracht die Oberland in zijn muziek verpakt.
12. firstlin3 & hydrarchy
toor (feat illfeel)
paranoia star
Drowned By Locals
Of het nou gaat om getergde vocalen boven een hiphopbeat of om euforische ambient: op het label Drowned By Locals is er altijd eigenzinnige, eigentijdse muziek te ontdekken. Het project van firstlin3 levert vreemde popmuziek met invloeden van trap en bubblegum bass. ‘toor (feat illfeel)’ is met zijn knallende turbobeat en aangezwengelde Auto-Tune een zomerhit uit een andere dimensie.
13. Youniss
Habitat
White Space
Viernulvier Records
Angsten, zielenroerselen, onzekerheid: de Belgische producer Youniss is niet bang om zich op zijn album bloot te geven. Dat geldt niet enkel voor de teksten, maar ook voor de muziek zelf: ook al klinkt de productie perfect, toch heeft de muziek iets van de eerlijkheid van een demo. Dat zit ‘m in de gepijnigde vocalen die er niet voor schuwen uit de bocht te vliegen en ook wel in de onverwachte muzikale wendingen. Het is de ruwheid die Youniss’ album aangrijpend maakt.
—->ZIE P.9
14. Carmen Jaci
I See
Happy Child
Noumenal Loom Records
Carmen Jaci zoekt naar een midden tussen klassieke muziek en elektronica; tussen akoestisch en elektronisch. Daarmee poogt ze een speelse wereld te scheppen waarin de luisteraar zich weer even kind waant: een wereld waarin fluiten guitig dartelen, violen luchtig zwieren en er soms verheugde kreetjes klinken. Jaci noemt zelf als referenties Foodman, Igor Stravinsky en Grimes, maar ons doet de speelsheid van deze verfijnde popmuziek op een positieve manier ook denken aan de muziek van Iglooghost. Het nieuwe werk van deze Frans-Canadese, maar momenteel in Leiden wonende popmuzikant, spreekt tot de verbeelding.