Van buitenaf hebben de artistieke beperkingen van anderen altijd iets mafs. Het heeft bijna iets masochistisch om bijvoorbeeld een album te maken met alleen maar het geluid van verfrommeld papier of wat voor een zelf opgelegde regel je ook maar kan verzinnen. In aanloop naar ‘Throat’, het nieuwe album voor PAN van Aaron David Ross (beter bekend als ADR) had ik ook even dat gevoel. Waarom zou de beste man – wat mij betreft een gigant in de avant-gardistische clubcultuur – een elektronisch album maken met alleen maar vocalen? Laat het echter aan ADR over om je alsnog te overweldigen, want ‘Throat’ is een wonder van moderne productie die in al zijn acht nummers overtuigt. Opener ‘Every Node’ zet de toon: een a capella van wat vermoedelijk een vrouwengospelkoor is, trapt het nummer af. Omhoog en omlaag gestemde vocalen stapelen zich in toenemende mate op over de uithalen van het koor, alsof een serie synthesizers zich klaar maken voor een drop. En dan komt er ook een drop, echt zo eentje die een club op zijn kop zou kunnen zetten. Zeven nummers gaat het zo door met slechts vocalen als samples: van kleine uithaaltjes, stukjes beatboxing tot hele coupletten, ADR gebruikt het volledige palet van de menselijke stem in een van de fijnere elektronische platen van dit jaar. Ik mag mijzelf weer ongelijk geven. Beperking opent soms toch nieuwe en spannende mogelijkheden voor artiesten.