De Ierse Clodagh Simonds (Mellow Candle) is gezegend met een melancholische folkstem, die elke klank die ze uitstoot diepzinnig en poëtisch laat klinken. Zelfs indien ze het weerbericht of de beurskoersen zou voorlezen, zouden we nog steeds de tranen in de ogen krijgen van ontroering. Een stem waar zelfs Brian Eno geen ‘nee’ tegen zegt als ze hem vraagt om samen te werken (‘Bloom’, Die Stadt, 2005). In Fovea Hex doen haar collega’s Laura Sheeran en Michael Begg (48 Cameras en Human Greed) hier maximaal hun voordeel mee, want hun experimentele ambient soundscapes worden letterlijk meerdere verdiepingen hoger getild dankzij de vocalen van Simonds. Deze 10inch (of cd, of alles tezamen) bouwt verder op de gelijknamige release uit 2016. Vier kleurige paletten van drones, elektronische experimenten en enkele akoestische instrumenten, worden hemelwaarts geblazen door de misthoorn van Clodagh Simonds. Neem deze namen niet al te letterlijk op muzikaal vlak, maar als je houdt van unieke sirenen als Nico, over Dead Can Dance tot This Mortal Coil, zal je ook Fovea Hex onvoorwaardelijk in de armen sluiten. Gelet op de jaren 1970 folk-roots van Simonds, laten we ook nog snel de naam Shirley Collins vallen, voor we onze ogen weer nederig sluiten.
