Het Zweedse kwintet Bloodbath is helemaal terug. Voorganger ‘Grand Morbid Funeral’ dateert dan wel al uit 2014, de split met Autopsy van vorig jaar (‘Blood Bath Vs Fuck You!!!) liet al horen dat de Zweden er weer heel veel zin in hebben. Chris Reifert en Eric Cutler van Autopsy deden trouwens al mee op de vorige langspeler.
Bloodbath, nog steeds met mannen die het elders heel druk hebben met hun hoofdband (Katatonia, Paradise Lost en Opeth), klinkt echter geenszins als een hobbyprojectje. Geen poespas bij Bloodbath. Rammen, razen, old skool death metal met uiteraard satanische en demonisch getinte inslag. Als dat nummers oplevert als ‘Levitator’ en ‘Warhead Rital’ dan hoeft de band absoluut geen moderniteit toe te voegen.
Net als op de voorganger geeft relatieve nieuweling (bij Bloodbath dan toch) Nick Holmes het beste van zichzelf en dat betekent voor de band net dat tikkeltje extra om helemaal te overtuigen. Wel nieuw is gitarist Joakim Karlsson, afkomstig uit black metalgezelschap Craft. Een paar maatjes doen mee op ‘Bloodicide’, en dat zijn niet van de minste: Jeff Walker (Carcass, Karl Willetts (Bolt Thrower) en John Walker (Cancer).
Vernieuwend is dit album niet, maar we vinden dat een band als Bloodbath dat ook absoluut niet nodig heeft. Knallen en zwijgen. René Aquarius heeft net zijn excellente tweede soloplaat ‘Transmutation’ uit, of hij gooit ‘Infernal Moon’ van één van zijn vele andere projecten binnen.
Het duo Dungeönhammer heeft een hele tijd op non-actief gestaan. ‘Infernal Offerings’, een twee nummers tellende ep, dateert al uit 2011. Het duo, naast Aquarius (hier gewoon R genoemd) ook zanger/gitarist en gezegend Fransman E, brengt een soort old skool black en thrash in de stijl van Celtic Frost en Hellhammer.
Inderdaad, terug naar de jaren 1980 waar cassettes van hand tot hand gingen in de metalondergrond en het in riffs gegoten verval nog in zijn kinderschoenen stond. Het duo doet er alles aan om de acht nummers in die stijl te brengen, zonder ouderwets te klinken. Dungeönhammer is gewoon beider uitlaatklep om hun adoratie voor bands als Bathory, Darkthrone en eerder genoemde helden met nieuwe muziek te eren.
Naast Cryptae en Celestial Bodies vormt Dungeönhammer zo een mooi triumviraat in het schuifje metal van Aquarius, die daarnaast nog heel wat andere stijlen beheerst (denk maar aan Dead Neanderthals).