‘String Figures’ is de muzikale poot van een multi-platformproductie waarin Zoë McPherson (Empty Taxi) de overlap onderzoekt van het digitale en het organische via veldopnamen uit culturen van over de hele wereld, van Groenland tot Indonesië.
Die nadrukkelijk analoge opnamen van rituele zang en folk-instrumenten haalt ze door high-tech elektronica en een techno attitude. Het resultaat is een knappe synthese van twee werelden, technologisch en menselijk, traditioneel en modern, westers en niet-westers. Dat westerse deel van ‘String Figures’ is een combinatie van de hectiek van glitch met de body van techno, waarna hightech en traditioneel naadloos versmelten tot complexe ritmes. Daar tussendoor opnamen van keelzang, rituele instrumenten, zweepslagen en andere, vaak nauwelijks herkenbare geluiden. McPherson vermengt ze met haar eigen stem en synthesizers, op zo’n manier dat er een heel natuurlijk aandoende samensmelting ontstaat, en geen banale culturele toe-eigening door lukrake samples.
In een interview liet McPherson weten dat ze elektronische muziek eigenlijk een beetje saai vindt, en dat ze er met deze mengvormen wat meer leven in hoopt te brengen. Daar slaagt ze wonderwel in, op een manier die intuïtief genoeg is om een perfecte, maar kille sfeer zoals bij bijvoorbeeld Holly Herndon te vermijden. Zeer knappe, bij vlagen duizelingwekkende plaat.