Cuarto is het soloproject van de uit Barcelona afkomstige en tegenwoordig in Londen werkende Max Feriche. Op ‘Segundas Partes’ heeft hij middels een soort stijloefening een zevental warme en rijke geluidscollages ontworpen, waarbij de met aandacht luisterende toehoorder vrijwel steeds nieuwe details kan ontdekken. Het componeren, opnemen en mixen van ieder nummer is vrijwel gelijktijdig gedaan, waardoor het geheel een zeer organische sfeer heeft. Vage kleine geluidjes, gesproken en gezongen teksten, samples, een veelvoud aan instrumenten -het is moeilijk duiden wat er precies allemaal gebeurt op deze plaat. “Only from a dream you can wake to the light!” Zeer sympathiek album dat zowel gratis als betaald via Bandcamp te verkrijgen is. Het label Esc.res komt gelijk met nog een release. Achter de naam Söll gaat de Portugese muzikant en componist Jorge Pandeirada schuil, die geïnteresseerd is het concept van willekeur en wat veel mensen als muzikale fouten beschouwen. Pandeirada heeft elektronische muziek gestudeerd aan de Escola Superior de Artes Aplicadas in Portugal en volgt op dit moment een masteropleiding Sound Design. Het is daarom ook niet verwonderlijk dat er een academische aanpak in zijn muziek doorklinkt. ‘Cävv’ is het debuut van de Portugees in de wereld van elektronische muziek en zeker niet onverdienstelijk. De verschillende nummers vormen een geheel van losse paragrafen die tezamen een verhaal vormen met veel gaten erin, maar met voldoende samenhang om deze zelf in te vullen. De klanken doen erg denken aan de soundtrack voor een creepy 2D-videogame in de trant van Limbo of de mobiele applicatie PolyFauna van Radiohead. Het gevoel dat ‘Cävv’ oproept is unheimisch, onzeker, verkennend. Een droom, waarbij het nooit zeker is of hij is opgehouden of niet. De zeven nummers duren bij elkaar net iets meer dan een half uur, maar in die dertig minuten verstrijkt er een complete tijdloosheid waarin zeer uiteenlopende geluiden de toon bepalen. Insecten en diertjes, zachte machinale krassen, het splijten van atomen. Wat ons betreft is het nummer ‘Märr’ het hoogtepunt, waarin we ons wanen in ons eigen licht snurkend brein, kijkend naar de neuronen die heen en weer schieten. Maar ook afsluiter ‘Örno’ is erg fijn, met de plots opkomende en opbeurende gitaartonen. Het prachtig vormgegeven hoesje met foto’s van Jorge Dos Santos Pandeirada, de vader van, is het vermelden waard. Twee mooie uitgaves van Esc.rec.
