Rizan ‘King Of The Keyboard’ Saïd is een grootheid in Syrië. Hij produceerde honderden nummers, werd groot in het cassette-circuit en componeert nu muziek voor de Syrische televisie. In de Lage Landen zullen sommigen hem kennen van zijn eerste album – ‘King Of The Keyboard’, en als man achter de kenmerkende keyboard-sound van Omar Souleyman. ‘Saz-u Dilan’ is het tweede solo-album van deze Syrisch-Koerdische multi-instrumentalist. De nummers op deze plaat zijn eigen interpretaties van muziek waarop Dabke gedanst kan worden. Dabke -dat letterlijk ‘stampen’ betekent- wordt in de hele Levant gedanst als er iets te vieren is. En inderdaad, razendsnelle, stampende ritmes vormen de fundering van het album. Daarboven wervelen de knetterende keyboardsolo’s van Saïd. De nummers op ‘Saz-U-Dilan’ zijn eclectisch. Waar veel Dabke-muziek door blijft denderen in hetzelfde onbarmhartig snelle tempo, stopt Saïd zijn nummers vol met breaks en modulaties, ook duren de nummers nooit langer dan vijf minuten. ‘Zerni’ is hier een fraai voorbeeld van. Het begint met een conversatie tussen een snijdende zurna (een soort schalmei) en denderende davul (een trom). Later neemt het keyboard de rol van de zurna op zich en soleert Saïd zich door talloze modulaties heen. Deze uitstekende dansbare four to the floor laat goed horen hoe elektronische instrumenten de rol van traditionele instrumenten overnemen. Toch is de sound meestal het manco van het album. Soms horen we wat akoestische geluiden, maar net als veel cassette-muziek uit het Midden-Oosten zijn alle mogelijke keyboard- en synthesizer sounds uit de periode 1980-2000 dominant. Dat geeft misschien wel een zelfde ‘authentieke’ lokale sound die de laatste jaren ook steeds vaker buiten het Midden-Oosten te horen is, maar nieuw, uitgebalanceerd en doordacht is het niet.
