Young, Dumb & Snotty

Psychobilly wordt in Oor’s Eerste Nederlandse Pop-encyclopedie omschreven als ‘snel gespeelde rockabilly met punk- en horrorelementen’. Voor Mad Sin betekent dit concreet een ruw, smerig en ‘100% primitief’ amalgaam van (roots)artiesten als Gene Vincent, Eddie Cochran of The Cramps enerzijds; en Motörhead en The Exploited anderzijds. Ook The Ramones zijn een invloed, getuige een uitstekende cover in sneltempo van ‘She’s The One’. Met ‘Young, Dumb & Snotty’ blikt het Duitse Mad Sin in 24 nummers terug op hun sterkste periode (1988-1993), of hun zogenaamde ‘Psychotic Years’. Dat was de tijd waarin ze (mini)albums als ‘Chills And Thrills In A Drama Of…’ (’88), ‘Distorted Dimensions’ (’90), ‘Break The Rules’ (’92) en ‘A Ticket To The Underworld’ (93) uitbrachten. Als één van de weinige psychobands uit Duitsland –zo niet de enige- wistten ze toen al internationaal een ijzersterke reputatie op te bouwen als authentieke monsters of rock-‘n-roll. Een reputatie die bovendien niet onder diende te doen voor die van illustere generatiegenoten zoals The Krewmen, Demented Are Go!, Frantic Flintstones of Klingonz. Deze evenwichtige compilatie laat nogmaals horen waarom.