Krazy World is een piepklein labeltje dat zich heeft gespecialiseerd in het opsporen van garage en psychedelica uit de jaren 1960 en die verzamelt in een serie compilaties onder de noemer World Beaters. Die titel mogen we trouwens letterlijk nemen, want de gekozen tracks zijn van groepen van over de hele wereld. Exotica wisselt af met surf; psychedelisch aandoende nummertjes alterneren met bij The Kinks aanleunende liedjes en garage en beat gaan meestal hand in hand. De twee compilaties bevatten weinig tot geen tegenvallende liedjes, al gaat onze voorkeur uit naar het derde deel in de serie. Cyclones uit Singapore zijn onze favoriet met Bunnys uit Japan, Epics uit Australië en Jormas uit Finland als waardige volgers. Verder ook nog Blizzards (Duitsland), Knacks (Chili), Entertainers (Nederland), Kontinentals (Hong Kong), Shakers (Uruguay) en nog een hele rits ander, net zo obscuur materiaal. Veelal gezongen in de eigen taal is de plaats van oorsprong echter van weinig tot geen belang. Dat zou misschien anders liggen als er uitgebreide hoesnotas zouden zijn, maar behalve het land van oorsprong krijgt het label een nul op informatievlak. Wie zich iets kan voorstellen bij de releases van het Norton-label, de Jungle Exotica-compilaties in huis heeft en ook de reeks Incredibly Strange Music weet te smaken, kan zich uitgebreid laven aan deze verzamelaars. Om maar te zwijgen over fans van reeksen als Back From The Grave, Pebbles en Nuggets. Lekker verfrissende muziek uit de sixties. De punkrockers van het Franse Holy Curse maken zich daar alvast geen zorgen over. De band begon eraan in 1993 en punkrockte toen nog als vijftal. We zijn inmiddels enkele jaren later. De band werd tot een viertal gereduceerd, maar van opgeven moeten ze niets hebben. Integendeel. Het Parijse kwartet brengt op het Australische Off The Hip een dubbel-cd uit als promotie voor een gepland Australisch toertje. Het is een droom die in vervulling gaat, want zowel Radio Birdman, The Saints als New Christs zijn dé voorbeelden. Om dan te kunnen spelen in dezelfde zaaltjes op dezelfde podia als je helden, ja, dat geeft wellicht een kick. Het eerste schijfje bevat de nummers die de band zelf de beste uit zijn oeuvre vindt terwijl het tweede schijfje de registratie bevat van een Parijs liveconcert en een radiosessie. De overlap tussen beide schijfjes is eerder miniem en de heren tonen aan dat ze zowel in de studio als live een beslagen bende gedreven rockers zijn en blijven. Fans van Australische garage kunnen zeker met deze Franse band uit de voeten. (www.offthehip.com.au) Cool Jerks uit Bremen die met hun derde plaat, waarvan de vinylversie ook nog een bonussingle bevat, zeggen resoluut yes tegen de Europese Unie. Of niet, maar ze brengen wel garageliedjes in het Engels, het Duits, het Italiaans, het Nederlands (Over En Uit) en ook nog eens het Japans, en dat allemaal zonder storend accent! Het is alsof het beat-genre nooit is weggegeweest, zo authentiek klinken ze. Teksten over monsters, liefde voor alweer een ander meisje tot een hilarische ode aan de vrijetijdsbezigheid par excellence -het kopen van postzegels-: het maakt allemaal deel uit van de soms behoorlijk aan The Beatles refererende sound van het trio. Op de 7 ook nog een mooie cover van All Or Nothing , hier in het Duits vertaald als Alles Oder Nichts van The Small Faces. Opas deuntjes klinken in deze versie wel mellow maar wel zeer leuk!