Op de hoes van Fourcolor staat een haven. Metalen kranen zijn in de ochtendmist gehuld, terwijl op de voorgrond zonnestralen de contouren van het zeewater scherper stellen. Is het een verwijzing naar Venice van Fennesz waar een houten bootje aan de kade dobbert? Visueel klopt het beeld en ook de muzikale invulling leunt nauw aan bij het werk van Fennesz. Keiichi Sugimotos vertrekt vanuit akoestische gitaarklanken die hij transformeert tot ruisgolven. Anders dan bij Venice kiest hij niet voor feedback en haalt hij niet stevig uit. Sugimotos houdt de plaat strak in handen en focust op de details, die hij sterk uitvergroot en een dominante rol toeschuift. Sugimotos, ook actief als de ene helft van het duo Fonica en het collectief Minamo, kent de klappen van de zweep en bewijst met deze eerste soloplaat dat hij alles in zich heeft om een gevestigde waarde te worden. Ook het label Apestaartje groeit met iedere release en zet zich steeds meer op de kaart. Het Amerikaanse label begon zes jaar terug en bracht werk uit van onder andere Anderegg, Minamo en Aero. Stuk voor stuk releases die in essentie geluid exploreren. De net verschenen 3inch Pea Soup is daar een mooi voorbeeld van. Nicolas Collins speelde het stuk vijf jaar terug al op het Limbo 2 festival in Tsjechië. Nu wordt het ook uitgebracht. Collins gaat op onderzoek en experimenteert met de sterkte en de invloed van akoestische golven in een kamer. De opstelling van zijn apparatuur en het sturen van omgevingsgeluid zijn even belangrijk als de eigenlijke klanken. Nader onderzoek dringt zich op.