Hoewel dreampop en de shoegaze-revival wel weer over hun hoogtepunt heen lijken, verschijnen er nog steeds nieuwe platen van (relatief) nieuwe bands in deze hoek. Mood Rings uit Boston debuteerde in 2011 met een ep, en werkte sindsdien aan haar debuutalbum, dat nu dan eindelijk verschijnt op Mexican Summer. Het is een gevarieerde plaat geworden die heen en weer gaat tussen psychdelische sixties-pop, lieve shoegaze, new wave en dromerige liedjes. De zang is vaak half gefluisterd, wat in combinatie met de androgyne stem de plaat een zwoele ondertoon geeft. Op de tweede helft is de band wat minder zweverig, en klinken ze als iets dat vijfentwintig jaar geleden op Creation had kunnen zitten. Heel erg onder de indruk zijn we ook weer niet daarvoor is het allemaal wat te voor de hand liggend maar voor liefhebbers van Still Corners, Tamaryn, No Joy, de lieve kant van My Bloody Valentine en misschien zelfs The Cure van rond 1990 is dat wellicht geen bezwaar.