Het Italiaanse duo Ninos Du Brasil lijkt in het verkeerde land geboren te zijn. Op hun album ‘Vida Eterna’ is de invloed van en fascinatie voor Braziliaanse muziek en vooral de percussie goed te horen. Beide mannen zijn percussionist en maken samen een soort sjamanistische elektronica die zich ergens bevindt tussen Braziliaans carnaval en een dansvloer waarop de sfeer nogal gespannen is. ‘Roots’ van Sepultura is niet eens heel ver weg, ware zij geen metal- maar een elektronische postpunkband geweest. Voor afsluiter ‘Vagalumes Piralampos’ wisten ze bovendien Arto Lindsay te strikken, nog zo’n avontuurlijke muzikant met een Brazilië-tic. Goede ingrediënten voor een spannend album, maar ‘Vida Eterna’ wordt op den duur wat eentonig en boet zo aan kracht in. Maar het moet gezegd worden: het geluidsbeeld intrigeert.