De elektrische wind van deze mysterieuze geluidsonderzoeker steekt maar traag op. Via gemanipuleerde elektriciteit en elektrische signalen wordt een ijl gezoem opgebouwd dat (denk Francisco Lopez) gemaskeerd wordt door een dikke laag stilte. Tussen de elfde en de twaalfde minuut komt Ilios ter zake. De elektriciteitskast ontploft knetterend en het daaropvolgend brandje dooft (te) traag uit in microgeluiden en signalen op onderbewust niveau. In de finale wordt welgekomen extra stroom geleverd door een brommende generator. De trouwe lezer weet dat ondergetekende geen groot voorstander is van remixen, maar deze tegenvallende cd van dik drie kwartier reduceren tot drie fantastische minuten, lijkt ons een lonend experiment.
