Throne Of Katarsis, uit Noorwegen, land van pure ouderwetse black metal. De band, die voor hun derde plaat uitgebreid werd van een duo tot een kwartet, kroop drie nachten de studio in om de songs op te nemen. Zo donker mogelijk, zwaar beneveld bovendien, en alle knoppen open. Gruizig moet het klinken, uit de toon, weerzinwekkend, op de zenuwen werkend. En nadien hier en daar nog wat gitaar toevoegen en een kerkorgel. Het orgel staat in een plaatselijke kerk, alwaar eerst een blasfemisch ritueel werd uitgevoerd alvorens het instrument te mishandelen. De uitbreiding tot een kwartet heeft tot gevolg dat de songs iets krachtiger en gebalder overkomen, wat korter ook. De band durfde nogal eens te lang doordenderen zonder iets toe te voegen. Nu, op dit Ved Graven (At The Grave), is dit euvel al ietwat verholpen, al is de band er nog niet. De zeven songs onderscheiden zich niet genoeg van elkaar. Het is als een betonmolen die maar blijft draaien, log en monotoon, met een zware ondertoon die net te dof is om goed te klinken. Liefhebbers van vroege Darkthrone of net zo vroege Gorgoroth mogen deze gerust aanschaffen. De geluidskwaliteit is net zo belabberd. Wie zijn black metal liever iets helderder heeft, schaft zich beter de nieuwe en uitstekende plaat van Taake aan.