‘The rhythm is gonna get you’, zo zong Gloria Estefan midden jaren 1980. Vergezeld van haar Miami Sound Machine koppelde de Cubaans-Amerikaanse zangeres moderne ritmes aan Zuiderse invloeden, om zo tot een ietwat fout maar wel razend dansbaar resultaat te komen. Dertig jaar later vindt het achtkoppige collectief Ibibio Sound Machine er niet alleen voor zijn naam inspiratie, maar past het ook dezelfde muzikale formule toe, door in dit geval Afrikaanse klanken te enten op Westerse beats. De Ibibio zijn een volk uit Zuidwest-Nigeria, dat graag danst en feest viert, wat te horen valt aan ‘Uyai’, het tweede album van deze groep. De plaat vormt een bont en opzwepend geheel dat het beste van twee werelden combineert, vol percussie, gitaar en blazers. Zo lijken de synthlijnen van ‘The Chant (Iquo Isang)’ weggelopen uit de sampler van LCD Soundsystem of Soulwax, maar is de zang in het Ibibio, de moedertaal de in Nigeria geboren frontvrouw Eno Williams, dan weer typisch Afrikaans. Het alleraardigste ‘One That Lights Up (Andi Domo Ikang Uwem Mmi)’ doet op zijn beurt denken aan Vampire Weekend, nog zo een band die niet vies is van wat Afrikaanse invloeden. Als geheel klinkt ‘Uyai; iets steviger en donkerder dan zijn voorganger, bijvoorbeeld in het met zwarte eyeliner opgesmukte post-punknummer ‘Joy (Idaresit)’. Ook inhoudelijk gaat het er wat ernstiger aan toe, zo is opener ‘Give Me a Reason’Ibibio Sound Machine ent Afrikaanse klanken op Westerse beats. Licht ontvlambaar en uiterst dansbaar een aanklacht tegen Boko Haram, de terreurorganisatie die enkele jaren geleden honderden schoolmeisjes ontvoerde. Jazeker, de afrofusion van dit Ibibio Sound Machine is een van de fijnere, meest oprechte en natuurlijkste crossovers die we de laatste tijd hoorden.