Alesandra Eramo gebruikt haar stem op allerlei ongebruikelijke manieren, en mengt dat vervolgens met andere instrumenten als theremin, synthesizer, harmonica en doedelzak. Elektronica en veldopnamen maken het plaatje af. Het sissen, fluisteren, tsjakken, klakken en wat er al niet meer voorbij komt aan mondgeluiden wisselt ze af met gefragmenteerde woorden of korte zinnetjes, zodat af en toe ook iets van om zeep geholpen poëzie ontstaat. Ze houdt duidelijk niet van al te gemakkelijke geluiden en zoekt de grenzen op van stem, woord en ongewoon geluid. Effectief ingezette noise en spiritualiteit gaan hier hand in hand. ‘Tracing South’ is de weerslag van drie jaar onderzoek en optreden en laat goed horen dat ze over een soepele geest beschikt.
