Was Wallonië een soort buitenland, werd te weinig promotie gemaakt, of traden ze gewoon nauwelijks op? In elk geval is het ons nooit gelukt om het duo BeNe GeSSeRiT live aan het werk te zien.
We moesten het dus stellen met een live compilatiecassette, en de cd ‘First Time In Aachen’ (EE Tapes, 2010). Maar nu is er ‘Tournai’, ook al een concert uit begin jaren 1990. Met een minimalistische bezetting is het niet verwonderlijk dat er veel muziek (onder andere enkele gitaarpartijen) op tape staat, maar Alain Neffe (Human Flesh, Insane Music, Pseudo Code) doet toch zijn best om hier en daar live elektronica af te wisselen met percussie en een speelgoedsaxofoon.
Vooral de stem van Nadine Bal nestelt zich zeer prominent op de voorgrond, en baant zich met vrije uitloop een weg tussen enkele (relatief) bekendere nummers (‘White Men’, het singeltje ‘Kidnapping’), en zuiver geïmproviseerde stukken. BeNe GeSSeRiT verwijst natuurlijk naar stemkracht (het Zusterschap uit de film ‘Dune’), en dat maakt deze cd ook voer voor gevorderden.
Zeker wanneer Bal totaal loos gaat in een taaltje dat zich op een driesprong bevindt tussen kindergebrabbel, een op hol geslagen Aziaat, en een buitenaardse heks. Ook de typische humor is tijdsgebonden en speels: ‘Ode To Samantha Fox’, en de Elvis Presley parodie ‘Love Me Thunder’. We zijn dan ook blij wanneer er na de pauze ter afwisseling een donker sfeervol instrumentaal synthesizerstuk opduikt: ‘Green Worlds’.
Visueel blijft men ook in de tijdsgeest: het lijkt alsof sommige foto’s gemaakt werden van een stilstaand videobeeld. Gelimiteerd op tweehonderd exemplaren, wordt de oplage gelijk verdeeld tussen EE Tapes en de Noorse co-producent SHiT Tapes, die ook instaat voor de hoestekst.