Wat is postpunk? En wanneer spreken we over new wave? Is er überhaupt een verschil? Het kind moet natuurlijk een naam hebben, maar wanneer de punk uit de postpunk werd gehaald, zouden we kunnen spreken over new wave. Maar op het keerpunt in 1977 werd punk ook new wave genoemd. Dat helpt ons dus maar gedeeltelijk verder. New wave muteerde vervolgens in massa sub-genres, zoals cold wave, minimal wave, dark wave, et cetera; en de rest is geschiedenis. Het exacte moment waarop punk postpunk werd, is voer voor discussie, maar het ogenblik waarop Johnny Rotten de Sex Pistols opblies, is alleszins een tot de verbeelding sprekende start. Ondanks een aura van rebellie, anti-establishment en non-conformisme bleken de eerste punks al gauw vast te zitten in een verstikkend keurslijf van (ongeschreven) dogma’s, regels en voorschriften. Voor veel bands zat die dwangbuis eind jaren 1970, begin jaren 1980 echter al snel veel te strak. In essentie was punk immers niet meer dan het herkauwen van (simpele) rock-‘n-roll zoals die bestond sinds de jaren 1950. Drie akkoorden instuderen volstond om een bandje te beginnen. Post-punk daarentegen stond voor vrijheid en avontuur; en een sprong in de stilistische diepte. Het is daarom handiger om postpunk te definiëren als een tijdperk, zoals bijvoorbeeld de sixties, dan als een genre of een beweging. Op ‘To The Outside Of Everything’ wordt die periode netjes begrensd, zowel in tijd (1977-1981) als geografisch (Groot-Brittannië). Dat neemt echter niet weg dat sommige van de hier gepresenteerde namen zoals Throbbing Gristle, Swell Maps of Cabaret Voltaire al voor die periode actief waren. Zoals zo vaak is ook deze compilatie op Cherry Red luxueus vormgegeven: vijf cd’s (111 nummers) in een hard-back boek op dvd-formaat, rijkelijk aangevuld met tekst en beeldmateriaal. Alle protagonisten uit eerste en tweede klasse passeren netjes de revue: van Joy Division, Gang Of Four, The Slits, The Fall, Magazine, The Human League, Section 25, Killing Joke, Echo And The Bunnymen, New Order, Clock DVA tot This Heat, Modern English, 23 Skidoo, Sad Lovers And Giants, Eyeless In Gaza, Au Pairs, The Teardrop Explodes, Thomas Leer, The Flying Lizards, Blurt, The Durutti Column en The Pop Group. Daarnaast zijn er gelukkig massa’s minder bekende bands om het geheel aan te dikken: Mass, The Sinatra’s, The Tights, The Last Gang, Boots For Dancing of …And The Native Hipsters om er maar enkele te noemen. Overlappingen met ontelbaar andere compilaties zijn haast onmogelijk, maar ditmaal spelen de samenstellers van dienst toch iets te vaak op veilig door echt wel te veel open deuren in te trappen. Neem een willekeurige new wave -of postpunkverzamelaar en er staan gegarandeerd klassiekers op zoals bijvoorbeeld ‘T.V.O.D.’ van The Normal, ‘Death Disco’ (P.I.L.), ‘Soldier Soldier’ (Spizzenergi), ‘Back To Nature’ (Fad Gadget) of ‘I Am The Fly’ van Wire. Beetje jammer dus. Tenzij we ons vergissen is Marine ten slotte geen Britse, maar een Belgische band, weliswaar met een stek in Londen. Een schoonheidsfoutje dus en dat zijn we niet gewend van dit team. Niettemin weer een mooie box. Luisteren is hier namelijk even leuk als lezen en kijken.