Een bezoek aan de oorarts leverde op dat we -houd u vast aan de takken van de bomen- dringend minder koffie moeten drinken. Een overdosis koffie, kaas en chocolade en niet platen als Time Code Matter (de gok die wij deden) zijn de basis van onze constante oorsuizingen. Goed nieuws was evenwel dat het gehoor van uw dienaar in perfecte staat blijkt te zijn. Subliem was het moment waarop de oorarts, die even voordien pijnlijk toegaf naar een concert van Natalia geweest te zijn, geschrokken de deur van het luisterhok opentrok en vol verwondering vroeg: heb je dat echt gehoord?. Wedden dat Yves De Mey nooit gedacht had om ooit Natalia tegen te komen in een recensie van zijn plaat? Lage tonen, hoge tonen, van onze koffie zullen we met veel moeite afkicken, maar onze dagelijkse overdosis Ryjo Ikeda, onze persoonlijke duivel, blijft voorlopig nog even op peil. Tot we ook dat moeten laten. Zes keren zijn we door Time Code Matter heen geslopen. Wat blijft er over van De Mey zijn drum&bassverleden?, was de vraag die ons het meest heeft beziggehouden. Inzicht in de opbouw van een nummer, uitgekiende productietechnieken, een goed gevoel voor spanning en energie? Het zijn de basiselementen van Time Code Matter, een lang nummer (het had opgesplitst kunnen worden, maar het is even charmant dat het niet gebeurde) dat constant vervelt, muteert, hoofdlijnen uitvlakt en verder bouwt op microscopische details die uitvergroot worden. Wat blijft hangen van De Mey zijn ontmoetingen met Meg Stuart, Alex Waterman of Els Viaene? Hoe zwaar weegt de impact van Audiostore op het geheel? Audiostore of Christophe De Boeck is meer dan een toevallige passant of een haftijdse inspirator. De Boeck is uitvoerder van het verhaal, de volwaardige evenknie van De Mey. Het is een combinatie die werkt. De Boeck componeert muziek voor dansvoorstellingen en theaterproducties en weet hoe geluid moet bewegen, hoe klanken moeten zwellen en krimpen. Hij maakte ooit furore met zijn bewerking van Rachmaninovs ‘Third Piano Concerto’ en werkt nu gestadig, in gepaste stilte, verder aan zijn oeuvre. Te Volgen schreef ik in mijn werkmap en klapte toen hard met de deur en vroeg me luidop af dit het enige geluid is dat op Time Code Matter onbreekt. Of heb ik iets vergeten, gemist? Eavesdropper heeft eeuwen geleden zijn drum&bassverleden van zich afgeschud. Dat wisten we al. Time Code Matter toont opnieuw, na zijn plaat met Waterman, aan dat hij met verve zijn eigen weg gegaan is.
