Theatre Royal Drury Lane 8th September 1974

Livealbums doen ons normaal niet snel warmlopen maar hier maken wij, als bescheiden Canterbury-fan, graag een exceptie voor. Deze concertopname, een opgepoetste versie van één van de meest gegeerde bootlegs uit de prog-era, is namelijk om meer dan één reden uitzonderlijk te noemen. Een jaar voordien had een nacht van dronken vertier een einde gemaakt aan de drumcarrière van Robert Wyatt, steunpilaar van de excentrieke jazzrockgroepjes Soft Machine en Matching Mole. Wyatt viel uit een raam en raakte verlamd voor het leven. Na een moeilijke revalidatie en een dito periode van financiële nooddruft was hij uit een diep dal geklauterd, met de hulp van zijn muze en kersverse eega, de Duitse kunstenares Alfreda Benge. Met het dromerige, melancholische ‘Rock Bottom’ had hij net een absoluut meesterwerk afgeleverd, met als opvallendste handelsmerk die typische hoge stem en de sprookjesachtige scat-improvisaties. Tegelijk was het de allerlaatste keer dat Wyatt, die de laatste decennia een kluizenaarsleven lijdt in Lincolnshire, op een podium te horen was. Na een introductie van de adhoc ceremoniemeester John Peel is het bloedmooie ‘Memories’ van Soft Machine-medeoprichter Hugh Hopper een eerste hoogtepunt. Hoofdmoot van het concert is de integrale opvoering van ‘Rock Bottom’. De vriendenschaar die hem hier bijstaat is niet van de minste. Met leden van Henry Cow, Pink Floyd en Hatfield And The North krijgen de nummers een gespierde invulling, met opgemerkte en soms heftige interventies van saxofonist Gary Windo of de Zuid-Afrikaanse trompettist Mongezi Feza. Rustpunt is Julie Tippetts’ ‘Mind of a child’ een knappe pianoballade die uit de koker van Carole King had kunnen komen. Net als Wyatt zou Tippets aan de hand van partner Keith Tippett met haar flexibele stembanden nieuwe routes voor stemkunst ontginnen. Wyatt doet zijn toehoorders uitgeleide met een ietwat rommelige maar dolenthousiaste cover van Neil Diamonds ‘I’m A Believer’ (wereldhit van The Monkees). Niet enkel een essentieel tijdsdocument maar een voortreffelijk album tout court.

tekst:
Gonzo (circus)
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!