In garagerockland liggen vroeger en nu niet ver uiteen. Dat bewijzen deze twee nieuwe plaatjes op Screaming Apple. The Beatpack is er namelijk eentje van een hele tijd geleden, de jaren 1980 om het ietwat te specifiëren, en het Franse Towerbrown is er eentje dat pas sinds 2009 komt piepen. ‘The Time And The Pleasure’ heeft als ondertitel ‘The Complete Screaming Apple Recordings’. Duidelijker kan niet. De mannen waren afkomstig uit de streek rond Hastings, in het Zuidoosten van Engeland en waren geobsedeerd door beatmuziek uit de jaren 1960. Ze waren actief in de jaren 1987-1991 en brachten in die tijd een album (‘Could You Walk On Water?’), een mini en een single uit, allen op Screaming Apple en uiteraard allemaal op deze cd verzameld, aangevuld met een paar compilatiebijdrages. Het kwintet draaide garage en rhythm & blues door een punkmangel en zorgde zo voor een geluid dat nergens aansloeg, zeker niet in het hippe Londen, omdat het bij geen enkele scene paste. Hun haar was te lang, ze waren te wild, gooiden te veel kapot, waren te destructief of hadden gewoon pech. Billy Childish produceerde al hun opnames, maar ook dat zette weinig zoden aan de dijk. Het opzoeken van de controverse en het wangedrag (al dan niet bewust of met die intentie) duwde de groep al snel de dieperik in. Zonder al die bagage horen we vooral een stel Britten die lijntjes leggen naar The Outsiders, The Pretty Things en The Missing Links. Towerbrown speelt net zo goed een variatie van garagestijlen, al komt deze band uit Grenoble en is het kwintet sinds 2009 tot vandaag de dag behoorlijk actief. Opvallend is niet alleen het Hammond orgel, en jammer genoeg ook een sitar, maar ook de grote diversiteit. Een instrumentaal surfnummer (‘Spy Me To The Moon’) pronkt een beetje verloren tussen uptempo garagedeuntjes, al opent de debuutcd met een instrumentaal stukje beatmuziek, dat heel erg schatplichtig is aan de jaren 1960. Het gros van de songs baden in soul met hier en daar wat psychedelica erbij om de variatie inzake beatmuziek helemaal door te trekken, tot ze Jenny And The Rascals ‘You Told Me A Lie’ aanvatten, dat plots blues laat horen. Net die afwisseling is de sterkte van Towerbrown, dat eerder slechts een paar singles in heel beperkte oplage uitbracht. Oud en nieuw gecombineerd op twee aangenaam klinkende cd’s.