Techno anno 2012 is een ongrijpbaar beest. Draai pakweg na elkaar Ancient Methods, Lucy en Sandwell District -om wat actuele grootheden te noemen- en je hoort weinig redenen om hen in dezelfde categorie in te delen. Of Rene Pawlowitz bewust graag alle uithoeken wil verkennen, weten we niet, maar als zijn derde album als Shed ergens in uitblinkt, is het variatie. De plaat neemt bij ieder nummer een andere wending: na het helder, kil glanzende ยSilent Witnessย, sleept de heipaaldreun en voodoopercussie van ยI Come By Nightย je het donker in. ยPhototypeย brengt de warme begindagen van Warp Records en The Black Dog in herinnering, terwijl ยFollow The Leaderย met zijn piano en dromerige klanken in de richting drijft van tech house of iets dat Orbital in een zomerse bui had kunnen maken. Het sterkste voorbeeld is wel ยDay Afterย, dat zwaar en gruizig begint, om uit te waaieren met kamerbrede synthesizers. Een overkoepelend idee lijkt er niet te zijn, of het moet less is more zijn, want het raffinement van de eerste twee albums heeft Pawlowitz achtergelaten. De nummers bestaan uit niet meer dan een paar sporen, zonder al te veel versiersels. Four to the floor is ยThe Killerย dan weer nooit; daarvoor heeft hij zijn EQD alter ego (een van de velen). Er zijn veel breakbeats en een dansvloer gaat niemand hiermee op zijn kop zetten. Is het techno? In de wortels absoluut, maar Pawlowitz lijkt zich er niet erg druk over te maken. Hij is zeker van zijn zaak ย en al zijn wij dat niet voor de volle 100% – het is duidelijk dat de man veel ideeรซn heeft, zijn klassiekers kent en een plaat heeft gemaakt waar we recentelijk zeer regelmatig op hebben teruggegrepen om bij te komen van alle drones en geluidskunst.
