Techno anno 2012 is een ongrijpbaar beest. Draai pakweg na elkaar Ancient Methods, Lucy en Sandwell District -om wat actuele grootheden te noemen- en je hoort weinig redenen om hen in dezelfde categorie in te delen. Of Rene Pawlowitz bewust graag alle uithoeken wil verkennen, weten we niet, maar als zijn derde album als Shed ergens in uitblinkt, is het variatie. De plaat neemt bij ieder nummer een andere wending: na het helder, kil glanzende Silent Witness, sleept de heipaaldreun en voodoopercussie van I Come By Night je het donker in. Phototype brengt de warme begindagen van Warp Records en The Black Dog in herinnering, terwijl Follow The Leader met zijn piano en dromerige klanken in de richting drijft van tech house of iets dat Orbital in een zomerse bui had kunnen maken. Het sterkste voorbeeld is wel Day After, dat zwaar en gruizig begint, om uit te waaieren met kamerbrede synthesizers. Een overkoepelend idee lijkt er niet te zijn, of het moet less is more zijn, want het raffinement van de eerste twee albums heeft Pawlowitz achtergelaten. De nummers bestaan uit niet meer dan een paar sporen, zonder al te veel versiersels. Four to the floor is The Killer dan weer nooit; daarvoor heeft hij zijn EQD alter ego (een van de velen). Er zijn veel breakbeats en een dansvloer gaat niemand hiermee op zijn kop zetten. Is het techno? In de wortels absoluut, maar Pawlowitz lijkt zich er niet erg druk over te maken. Hij is zeker van zijn zaak en al zijn wij dat niet voor de volle 100% – het is duidelijk dat de man veel ideeën heeft, zijn klassiekers kent en een plaat heeft gemaakt waar we recentelijk zeer regelmatig op hebben teruggegrepen om bij te komen van alle drones en geluidskunst.