The Glittering Thing On The Mountain

Een vibrerende zoemtoon, hoge schelle tonen, een resonerende klank. Verrassend hoe je de geluiden bijna als elektronisch gecreëerde beluistert, terwijl we hier luisteren naar Japanse cicades en reuzevleermuizen. Rodolphe Alexis heeft de geluidsopnamen gemaakt op Iriomote-Jima, het meest zuidelijke eiland van Japan, dun bevolkt en voor 90% bedekt met jungle en mangrove. De heldere, zuivere opnamen zijn verzameld als negen korte en langere composities op `The Glittering Thing On The Mountain’. Saai, luisteren naar een cd vol natuurgeluiden? Nee, integendeel. Je kunt het verhalend beluisteren, de klanken roepen een hele wereld op. Vogelgeluiden en de klank alsof er wordt getikt op hout met een scheur erin, een beetje rubberachtige resonantie ook. Het zijn de Harpist Brown Frogs, in een mooie dialoog. Gekraak van een tak, Wat gebeurt er?! Geplons in water, een eenzaam klinkende schrille kreet van een kikker. Terwijl sommige geluiden direct ‘natuurlijk’ klinken, zijn er ook die moeilijk te plaatsen zijn. Veel klanken laten zich ook ‘akoesmatisch’ beluisteren: aan puur klankintrinsieke waarde biedt de cd eveneens een fascinerende rijkdom. En bedenk je dat – al zijn de geluidsopnamen waarschijnlijk sterk ‘documentair’ – Alexis keuzes en een compositie heeft gemaakt. ‘Rhein_strom’ biedt ook dergelijke field recordings, maar dan dichter bij huis en enigszins verhalender. Zoals de ondertitel van de cd al aangeeft zijn de opnamen gemaakt ‘von der Rheinquelle bis Hafen Karlsruhe’. Lasse-Marc Riek laat ons het donker ruisende en druppelende water bij een gletcher op 2052 meter hoogte horen, het enorme geruis van de waterval van Schaffhausen, een drone van ‘Kernkraftwerk gegenüber Waldshut’, hier en daar dieren waar hij de rivier in de natuur heeft geregistreerd of verkeer en stemmen wanneer de opnamen in stedelijke omgeving zijn gemaakt. Ook hier werken de geluidsopnamen enerzijds als een audiofilm, anderzijds zijn er klanken die volledig als ‘noise’ of akoesmatisch zijn te beluisteren. ‘Naturschutzgebiet/Petite Camarque d’Alsace’ is daarvan een mooi voorbeeld. Die drones, dat percussie-achtige geluid, wat horen we daar nu eigenlijk? De relatief korte cd ‘Unter Grund’ bestaat eveneens uit veldopnames van water, oorspronkelijk gemaakt voor een zesentwintig-kanaals klankinstallatie. Voor de geluidsregistraties hebben Christina Kubisch en Eckehard Güther zich met hydrofoons en contactmicrofoons begeven in machinekamers, gemalen, waterwerken en ongebruikte mijnschachten in het Ruhr-gebied. Stijgend grondwater in oude mijnwerken moet hier worden afgepompt om aardverschuivingen te voorkomen. We horen het water plassen, klotsen, storten, borrelend stromen, tikken als houten stokjes en rommelen als onweer. Het wordt begeleid door en afgewisseld met subtiele drones, donker gebrom en geschraap van machinerieën. Minder dan de andere twee cd’s doet ‘Unter Grund’ verhalend aan, meer lijken Kubisch en Güther composities te hebben gemaakt. Er is een afwisseling van subtiele watergeluiden en bijna agressieve machines, van donker en licht, van vol en ingetogen. Wederom valt op hoe fascinerend geluiden zijn op de grens van herkenbaar en abstract. En dat geluiden fascinerend kunnen zijn in hun pure, ongemanipuleerde vorm bewijst het label Gruenrekorder met alle drie de genoemde, prachtige cd’s.

tekst:
Robert Muis
beeld:
Rodolphe_Alexis_The_Glittering_Thi
geplaatst:
wo 4 jan 2017

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!