Op de nieuwe Militia strijdt het Limburgs collectief met de esthetiek en symboliek van de vijand: godsdienst. De cd is verpakt in een liturgisch lichtpaars dvd-doosje, samen met een bebloed psalmenboek en voor elke track een kaartje dat je als bidprentje kan misbruiken. De oplage is evenwel duivels (666 stuks), en terwijl de beroemde opiumquote van Karl Marx nog in ons hoofd maalt, maken de kerkklokken en de religieuze gezangen al snel plaats voor de goddeloze stem van Frank Gorissen, die oproept tot de installatie van een atheïstische samenleving. Als we ons driehoekige oog dichtknijpen, lijkt het gouden Militia tandwiel één seconde op een kruis, maar dat beeld wordt uit ons hoofd geslagen door de intussen bekende strakke cadans. Het komt ons voor dat er steeds minder militieleden tegelijk op het industrieel afval van onze samenleving meppen, maar ze zijn wel steeds beter op elkaar ingespeeld. Naast de trommelende metaalgalm horen we stemeffecten, handgemaakte windinstrumenten, vervormde gezangen en een Bijbelse zwerm samples. Verwacht niet dat hier alle Wereldgodsdiensten aangepakt worden: Militia daagt vooral de god onder zijn eigen kerktoren uit, Moeder Maria inbegrepen. Zijstapjes zijn er in de vorm van een ‘God Is A Dictator’ (uit Duitsland), Baphomet, en het Goede (kwade) Oude Beest Aleister Crowley (‘The Pentagram’). De manier waarop het thema wordt aangepakt (een cynisch dankgebed bijvoorbeeld) en old school industrial uitgevoerd, klinkt zo conceptueel coherent en muzikaal vertrouwd, dat ‘The Face Of God’ evengoed in 1985 gemaakt had kunnen zijn. Afhankelijk van jouw geloofsleer is dit een kritiek of een compliment. Waar wij vandaan komen wist je al, en hierna is een ‘amen’ op zijn plaats!