Geloopte gitaren, stem en een drummachine. Dat is de basis set-up van de uit Leeds afkomstige David Thomas Broughton. Die aanpak levert songs op die baden in de ondertussen gekende folk/blues sfeer, soms met zijn repetitieve akkoordenstructuren neigend naar een meer minimale benadering dan pakweg Ben Chasneys werk met Six Organs Of Admittance. Broughtons nummers zijn ook veel meer rechtoe-rechtaan in de typische singersongwriter traditie dan het sterk door psych beïnvloede werk van Chasney. Hoewel de songs, doordat alles in één take op band gezet werd, wel iets rauws uitstralen, gaan de beperkingen die hij zichzelf oplegt na een paar nummers eerder irriteren en klinkt alles nogal snel eentonig.
