Face Tomorrow is één van de Nederlandse nog te ontsluieren geheimen als we het hebben over een avontuurlijk ingestelde gitaarband die geloofwaardige passionele diepgang weet te koppelen aan pakkende melodieën; en emotionele intensiteit aan ambachtelijke songschrijverij. De afgelopen twee jaar speelde dit gedreven vijftal meer dan 250 shows in binnen- en buiteland en die ervaring is duidelijk te horen op hun uitstekende (en bijzonder mooi vormgegeven) tweede plaat. We horen een prima op elkaar ingespeelde band, de productie is wat ze moet zijn en de songs zijn perfect uitgebalanceerd. De manier van zingen en het stemtimbre van Jelle Schrooten doen onvermijdelijk denken aan Cave In en verder valt Face Tomorrow te situeren in het emovakje waartoe At The Drive-In, Rival Schools, latere NRA, Girls Against Boys, Hundred Reasons en Boy Sets Fire doorgaans worden gerekend. De perstekst citeert daarentegen Lost Prophets, Tool, The Mars Volta en meer popgerichte bands als Muse en Radiohead. Die referenties gaan slechts gedeeltelijk op want wat nog ontbrak op hun debuutcd For Who You Are een eigen geluid- wordt nu ruimschoots gerealiseerd. The Closer You Get is dan ook een pracht van een album en Face Tomorrow een referentie op zich. (www.facetomorrow.net) Dezelfde namedropping kan in grote mate worden gehanteerd voor het Californische Unjust, al neigt Glow bij momenten ietwat meer naar pure emocore en kan dit vijftal een hardcore/metal verleden niet compleet camoufleren. De aanwezigheid van producer Mark Keaton (die eerder werkte met onder andere Machine Head) is daarvan een additioneel bewijs. Paradoxaal genoeg is Unjust tegelijkertijd ruwer én softer dan bijvoorbeeld Face Tomorrow. Naar Amerikaanse gewoonte mogen ook balladachtige nummers niet ontbreken en dat maakt van Glow ook jammer genoeg een redelijk gelikte plaat die net iets te veel het thuispubliek wil plezieren. Ondanks dit euvel staat Glow niettemin als een huis. (www.unjust.com) Van The Spirit That Guides Us verscheen in 2001 The Sand, The Barrier, hun internationaal unaniem lovend ontvangen debuut, gevolgd door podiumplaatsen op onder meer Pukkelpop. Storend minpunt bij dit internationale gezelschap (met leden die ook actief zijn bij At The Close Of Everyday, Glorybox en This Beautiful Mess) was het pathetische geschreeuw en dito podiumgedrag van de tweede zanger. Op de vier nummers tellende ep Defence Mechanism werd dit geschreeuw gelukkig beperkt tot het absolute minimum en treedt het enkel in afsluiter The Vow To Change naar de voorgrond. In zijn totaliteit is deze ep echter meer rock- en minder hardcoregericht dan het debuut. In september verschijnt de opvolger en zal duidelijk worden of ze het niveau van The Sand, The Barrier zullen kunnen evenaren.