Productief baasje, die Mark Oliver Everett. Zo is The Cautionary Tales of Mark Oliver Everett zijn vijfde langspeler in evenveel jaar tijd. Na het het vorig jaar verschenen, vrijuit rockende Wonderful, Glorious, krijgen we hier opnieuw de introverte, weemoedige Eels te horen. Bedroefde verhalen over verlies en de strijd tegen het leven worden opgesmukt met viool, gitaar, cello, metallofoon, blazers en veel piano. Everyday I live in regret and pain/ You just don’t let that get away, klinkt het vrij uitzichtloos in Kindred Spirit. De fel geplaagde zanger moest in zijn leven al een pak tegenslagen verwerken, en zijn veeleer autobiografische teksten zijn aangrijpend, maar de herhaling loert om de hoek. Net zoals tijdens zijn laatste tour, toen E avond na avond niet alleen dezelfde medleys maar ook dezelfde grapjes uit zijn hoed toverde, komt Eels hier weinig verrassend uit de hoek. U zal ons niet horen vertellen dat de man geen pakkende song of geen puik arrangement kan schrijven, maar we hebben het hem allemaal al eens (beter) horen doen. The Cautionary Tales of Mark Oliver Everett telt vele mooie liedjes, maar geen één waarbij ons nekvel zo overeind gaat bij staan als toen we de eerste keer luisterden naar P.S. You Rock My World of naar The Look You Give That Guy. Ive got a good feeling about where Im going, vertrouwt E ons toe in de afsluiter Where Im Going. We hopen voor hem dat het naar een spannende plek is waar iets te beleven valt, zodat hij de volgende keer met meer inspiratie voor de dag kan komen.