Onder de vleugels van Editions Mego kan Stephen O’Malley (Sunn O))) en nog een resem andere bands/projecten) zijn eclectische smaak ten volle botvieren. De zaken die op dit sublabel worden uitgebracht, passen namelijk absoluut niet op Southern Lord. Dat is ook het geval met ‘The Black Death’ van het Noorse When. Lars Pedersen is het enige lid van het project dat voortspruit uit de Noorse postpunkscene. Elk album van de man klinkt weer anders, vooral om het ook voor hem uitdagend te houden. Initieel zat hij wat in de industrial hoek, stijl Holy Toy, om later aan de slag te gaan met psychedelische pop, prog- en krautrock, of cartooneske cut-up. Het kan allemaal, waardoor het niemand verwonderde dat hij met ‘The Black Death’ (in het Noors ‘Svartedauen’) een donker werkstuk afleverde dat eigenlijk een geluidscollage is, gemaakt volgens de regels van musique concrète. De basis wordt gevormd door grimmige tekeningen van de hand van Theodor Kittelson, wiens werk ook op platen van Burzum prijkt. Hij beeldde de gevolgen van de pest uit, die Noorwegen teisterde in 1349 en de bevolking tot een derde herleidde. When gebruikt die tekeningen om een behoorlijk experimentele geluidspuzzel op te bouwen die donker en bevreemdend overkomt. Hij gebruikt geluiden van rouwenden van diverse aard (paarden, mensen), combineert ze met traditionele Noorse folkelementen en industrial aandoende klanken en komt zo tot een eigenzinnige maar efficiënte verklanking van de terreur van een ziekte zoals de pest. De vroege dadaïstische experimenten van Nurse With Wound zijn een mooi vergelijkingspunt om het klankenspectrum van ‘The Black Death’ tegen af te zetten. De plaat verscheen voor het eerst in 1992 en krijgt nu eindelijk een herkansing in een hoogwaardige uitgave op vinyl, in klaphoes met bijgeleverde reproducties van de oorspronkelijke tekeningen.