Eric Reed Boucher, bij iedere muziekliefhebber beter bekend als Jello Biafra, heeft eindelijk weer eens een muzikaal project op poten gezet. Even geen spoken word, gelukkig, hoe goed bedoeld, grappig en politiek correct dit werk van de man ook is bedoeld. Na zijn baanbrekende werk met Dead Kennedys kwam Biafra nu en dan aanzetten met een band (Lard, Tumor Circus) en werkte hij samen met een indrukwekkende reeks bands, waaronder No Means No, D.O.A., Melvins, et cetera. Nu hij vijftig is geworden, vond hij het tijd om nog eens een echte band van zichzelf op te richten, en er ook een album mee te maken. En de bezetting van die band is niet mis. Ralph Spight (Victims Family, Freak Accident, Hellworms)) op gitaar, Billy Gould (Faith No More) op bas, Kimo Ball (Freak Accident, Mol Triffid) op gitaar en Jon Weiss (Sharkbait, Horsey) op drums. Een uitstekend gezelschap, dat ook nog eens in bloedvorm blijkt te zijn. Voor de productie en engineering schakelde Biafra zijn vriend Matt Kelley (Hieroglyphics, Digital Underground, Victims Family, Tumor Circus) in, zodat ook het geluid meer dan snor zit. We hadden met deze bezetting hoge verwachtingen en die worden netjes ingelost. Biafra heeft niets aan kracht ingeboet en alle songs klinken als de reïncarnatie van Dead Kennedys zelf, zo goed is deze The Audacity Of Hype.