Met platen van Christian Vogel is het altijd even afwachten welke kant het op gaat. Op ‘The Inertials’ onderzocht de technoveteraan wat hij met dubstepinvloeden kon, ‘Eselsbrücke’ was een conceptplaat die sterk aan het werk van Iannis Xenakis refereerde, terwijl de dubtechno op ‘Polyphonic Beings’ duidelijk voor de dansvloer gemaakt leek. En in de tussentijd maakte hij experimentele platen voor Sub Rosa en The Tapeworm. Op ‘The Assistenz’ lijkt Vogel initieel verder te gaan waar ‘Polyphonic Beings’ gebleven was: dubby techno met een beetje beklemmende sfeer. Tegen een achtergrond van dronende synthtonen en vreemde, opgerekte stemmen rolt de beat als galmend knarsende machinerieën. Soms klinkt het als een clash tussen Vladislav Delay en Autechre, maar naarmate de plaat vordert, wordt de textuur gruiziger. Een nummer als ‘Telemorphosis’ voelt industrieel (het deed me denken aan het ‘derde generatie fotokopie’-geluid van de platen op Kurzwellen), en bewerkte vrouwenstemmen geven ‘Barefoot Agnete’ een onbestemde sfeer. ‘Cubic Haze’ lijkt daarna een kraakheldere elektrotrack, maar ook daar weet je op een gegeven moment niet helemaal zeker meer wat er allemaal rondzingt. Dat maakt ‘The Assistenz’ intrigerend, maar uiteindelijk ook een beetje bedacht, en daarmee moeilijk benaderbaar.
