Met zijn kille, harde beats en op IDM-geschoeide gebroken techno smijt Xhin zich dit jaar definitief in de kijker. Zijn eerste twee albums liggen enkel bij de vroege liefhebbers in de kast. ‘Sword’ zal ongetwijfeld succesvoller zijn. De redenen hiervoor zijn legio. Xhin, geboren en getogen in Singapore, heeft onderdak gevonden bij Stroboscopic Artefacts, het Berlijnse label dat zich het voorbije jaar heeft opgewerkt tot een fijnproeversparadijs. Zijn sound lijkt zo uit de donkerste kelders van Berlijn te komen en bovendien weigert Xhin muzikale toegevingen te doen. Hij houdt integendeel van donker en hard, een gevoel dat in schril contrast staat met zijn liefde voor de piano. Een liefde die hij slechts mondjesmaat laat doorsijpelen op ‘Sword’ in drie ultrakorte soundscapes. Momenten die even de dreun uit je hoofd halen, maar de daarop volgende aanval dubbel zo hard doet aankomen. Het is als een ongemakkelijke stilte waar je liever niet op wacht. Want ‘Sword’ is een gevaarlijke rollercoaster boordevol spannende momenten waarin je al je remmingen verliest en gewoon wilt doorgaan tot het einde. Xhin creëert een klankenspel dat zich het simpelst laat vertalen als hardbeukende techno, alleen doet die beschrijving het ingenieuze karakter te veel oneer aan. ‘Medium’ wedijvert met het allerbeste van Amon Tobin. De uit de toon vallende afsluitende strakke 4/4de beat op ‘You Against Yourself’ sleurt je mee in menig nachtelijke escapades als een onvermoeibare eindeloze trip. Een die vervolgd wordt in het onderwater sijpelende ‘Vent’. Het absolute pronkstuk staat echter op het einde. ‘This Is What You Drew While You Were Half Asleep’ is de wereld volgens Xhin wanneer alle ritmes zijn uitgeraasd en enkel de stilte nog na zoemt. Het is breekbaar, innemend mooi en een onverwacht einde aan de razernij van ‘Sword’.
