Al sinds 1980 maken The Young Gods industriële rock die zwaar leunt op gebruik van elektronica met daarbij allerlei geluidsexperimenten. Daarom kunnen deze Zwitsers van middelbare leeftijd met recht dé invloed voor veel industriële acts genoemd worden. Onbekroond gebleven, maar gelukkig zijn ze daardoor niet verbitterd en blijven ze de experimenten door de standvastige kernleden Franz Treichler (zang), Al Comet (elektronica) en Bernard Trontin (drums) opzoeken. ‘Super Ready/ Fragmenté’ is inmiddels het twaalfde studioalbum van dit mannelijke verbond en dat is een koperen bruiloft waard. Dit album klinkt echter minder avontuurlijk zoals ‘Music for Artificial Clouds’ zich in de vage sferen had gestoken, maar de oudere en trouwe volgelingen zullen verheugd reageren op het feit dat dit album het hoogtijgeluid van omstreeks 1990 heeft herpakt. Een geluid dus dat inmiddels een bijna volwassen leeftijd heeft bereikt om op eigen benen te staan en zo klinkt het ook. Met stevige vastgebeten rock exploreren de mannen het hervonden geluid. De electronica is aanwezig en de gebruikelijke krakerige samples nemen minder de overhand. Echter op de momenten dat deze het touw in handen krijgen, dan is het ook meteen raak zoals te beleven in de sterke songs ‘C’est Quoi C’est Ca’, ‘El Magnifico’ en ‘Secret’. In ‘Stay With Us’ weerklinkt een sitar en gaat de stem onaards via de vocoder, maar ook de rustige momenten verdienen hun eigen plek. Ter afsluiting worden overslaande cd klikken ritmisch ingebracht over vage tonen en drumpatronen, hetgeen menig luisteraar zal aansporen tot het overmatig poetsen van hun gekoesterde schijf. De ultieme gebakken of gebrande poets? The Young Gods laten zien dat ze anno 2007 nog veel in hun mars hebben en niet zomaar zullen uitdoven. Sta klaar voor deze geframenteerde vlam.