Exact twintig jaar geleden werd in Montréal het label Constellation opgericht, dat vandaag nog steeds onderdak biedt aan een aantal gelijkgezinde bands. Ze vormen een muzikale familie en delen hun eerder antikapitalistisch gedachtegoed, net als hun liefde voor vrij onalledaagse, instrumentale en vaak epische muziek. De bekendste telg heet Godspeed You! Black Emperor, maar ook het octet Do Make Say Think was er van in het begin bij. ‘Stubborn Persistent Illusions’ is zijn eerste plaat in acht jaar, maar laat wel horen dat de creatieve vuur nog niet uitgedoofd is. Do Make Say Think -dat een aantal leden deelt met de band Broken Social Scene– staat bekend om het vertellen van een verhaal via louter instrumentale muziek en dat is hier niet anders. Er werd inspiratie gevonden in een Boeddhistisch gedicht dat een open geest en afwijken van het pad lauwert. ‘Stubborn Persistent Illusions’ gaat in de eerste drie nummers dan ook vlammend van start, en ook aan het eind van het tweeluik ‘Bound’ en ‘And Boundless’ gooit de band alle remmen los, het avontuurlijke pad induikend. De repetitieve gitaar-arpeggio van afsluiter ‘Return, Return Again’ legt de band haar liefde voor postrock bloot, maar de nummers die voorafgaan vinden met hun blazers, hun improvisatorische karakter, hun complexe structuren en hun strakke ritmes eerder aansluiting bij freejazz en math-rock dan bij de gemiddelde postrockband als Mogwai. Zeggen dat ‘Stubborn Persistent Illusions’ een makkelijke trip is, zou liegen zijn. Je hoort immers dat dit een ervaren en geroutineerde band is die zich niet van zijn stuk laat brengen door de snel veranderende muziekwereld. Maar luisteraars die zelf ook al ettelijke decennia meegaan, hebben hier vast en zeker een vette kluif aan.
