S/t

‘////////L’ is zowat de enige songtitel die we kunnen meegeven. Ons toetsenbord is niet gemaakt voor de maffe combinaties en tekens die deze Noren uit hun mouwen hebben geschud. Ergens in en symbolenlijst zullen ze wel terug te vinden zijn, maar we hebben geen zin in een dergelijke zoektocht. Echte titels voor de nummers hoeven bij Moon Relay niet, want het kwartet maakt instrumentale muziek. Vreemde, buitenissige en wereldvreemde instrumentale muziek, veelal gebaseerd op improvisatie en proberen tot het goed zit. De bezetting, waarvan de meerderheid quasi veteranen zijn te noemen, van deze band, die debuteerde met een ondertussen onvindbare ep op 150 exemplaren, is evenmin alledaags. Gitarist Daniel Meyer Grønvold (Jessica Sligter, Now We´ve Got Members), gitarist Håvard Volden (Nude On Sand, Nakamura/Volden, Jenny Hval), bassist Ola Høyer (Cortex, Akode) en Martin Larsen op drums/drum machine en percussie. Doe daar ook nog orgel, marimba, piano, contrabas en synthesizers aan toe en de mogelijkheden tot ongebreideld uittesten zijn eindeloos. Het kwartet is eigenlijk ei zo na en orkest dat zich graag laat gaan in aan krautrock en filmmuziek (vooral oude sciencefiction) verwante stukken. De negen stukken nemen de luisteraar mee op een fantasierijke reis doorheen het heelal en de vier slagen erin om de reis van begin tot eind boeiend te houden. Dat is geen sinecure als het met louter instrumentale muziek hoort te gebeuren, die tegelijk de platgetreden paden probeert te vermijden en ontwijken. Moon Relay slaagt moeiteloos in zijn opzet, en we nemen de maffe songtitels dan maar voor lief.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
MoonRelay_
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!