Alan Bishop zit nooit stil zoals in de vorige editie te lezen was en heeft in Caïro meerdere muzikale projecten opgestart. Een hiervan is zijn nieuwe band The Invisible Hands waarbij hij zich omringd heeft met drie muzikanten; gitarist/zanger Cherif El Masri, zangeres Aya Hemeda en drummer Magued Nagat. Zo joviaal als Bishop is, heeft hij ons de Egyptische versie gegeven met enkel zang in het Arabisch, volgens hem de enige die op dit moment van schrijven in Europa te vinden is. Tja, bij Gonzo (circus) krijgen we het maar in de schoot geworpen! Het begint al sterk in de opener ‘The Same’ met opdoemend achtergrondlawaai van het drukke Caïro stadsverkeer en een gitaarriff voor een degelijke Arabische alt-countryrocksong. In de mooie trage song ‘Dark Hall’ laat Aya Hemeda haar zwoele stem los op een meeslepende taqsim riedel van de oud luit door niemand minder dan Sam Shalabi. ‘Black Weather Shoes’ is een portie melancholische indierock met scherpe tong en de zonnige song ‘Soma’ heeft een psychedelisch pop sfeertje. In ‘My Skull’ zitten verrassende speelse indiepopelementen en onverwachte omslagen in verschillende stijlkleuren. Daarna volgen nog een paar melancholische songs gezongen door zangeres Aya. Pikant detail over haar; binnenkort zal ze tegen wil en dank in heel Egypte bekend zijn, omdat ze naast haar bekende vader meespeelt in een soap die spoedig op de buis komt. ‘Death Zoo’ sluit donker af met slepende tonen van viool en oud. Wellicht klinkt deze plaat voor onze westerse oren als tamme rock, maar voor het veranderende Egypte van nu is dit een scherp werkje dat zowel in woord als klank verder durft te gaan, daar waar andere lokale alternatieve muzikanten vooralsnog stoppen. Hopelijk krijgt deze plaat een voorbeeldfunctie voor het alternatieve Egyptische en Arabische muzieklandschap.