Als liefhebber van vroege punk maak je niet zo vaak mee dat je een band aan je favorieten kan toevoegen. En dan ligt opeens het verzamelde werk van The Endtables voor je. The Endtables kwamen in 1978 bij elkaar in Louisville, Kentucky onder aanvoering van gitarist Alex Durig en zanger Steve Rigot, een reusachtige vent die voor opschudding zorgde door in travestie op te treden. De band bestond krap twee jaar en nam zes tracks op, waarvan er vier terecht kwamen op een 7 ep op hun eigen Tuesday Records in 1979 en de resterende twee pas twaalf jaar later als single werden uitgegeven. Beide releases zijn goud waard voor punkverzamelaars. Dat is geen wonder. Ja, de verzamelde nummers doen denken aan talloze bands die aan de vooravond stonden van de punkexplosie of er uit voortkwamen. De rock n roll invloeden en gitaarsolos herinneren aan de Stooges, de slordig uitgesproken, afstandelijke vocalen aan het vroege werk van The Ex en de gedeclareerde anarchistische teksten aan The Zounds. Maar bovenal hebben The Endtables een eigen, herkenbaar geluid, dat zich kenmerkt door de verrassende combinatie van de brutale, opgezegde teksten van Rigot en Durigs explosieve gitaarsolos. Met dit unieke signatuur kunnen The Endtables zich meten met de groten uit het genre. Kort geleden werden de verloren gewaande originele opnames herontdekt in een kelder in Louisville en daarmee gered van de vergetelheid. Punkfans kunnen hun hart ophalen met deze volledige, informatieve heruitgave, compleet met video-opnames, een uitvoerige bio en nooit eerder gepubliceerde fotos. Nu alleen nog aan die 7 zien te komen.