Song From The End Of The World

Robin Storey aka Rappon was ooit lid van :Zoviet* France: en timmert sinds 1992 aan zijn etnisch gekleurde ambienttraject. Sommige jaren is hij tevreden met één release, maar meestal zijn het er drie of vier. Daardoor is zijn werkijver wel constant, maar dat is de kwaliteit van zijn albums heel wat minder. Collega (pv) is eigenlijk de kenner van ’s mans muziek, maar hij was niet eens meer geïnteresseerd in dit nieuwe stukje huisvlijt. Zelf hebben we het werk van Rapoon nauwelijks gevolgd en we herinneren ons slechts flarden uit cd’s die we ooit eens hebben opgezet maar nooit hebben aangeschaft. Glacial Movements, waarop ‘Song From The End Of The World’ verschijnt, is een label dat zich specialiseert in het uitbrengen van platen die verhalen over bevroren landschappen, bloemenvelden bedolven onder dikke lagen eeuwig ijs, ruziemakende ijsbergen en kou en kilte. In een dergelijke catalogus kon een plaat van Rapoon uiteraard niet ontbreken. Al zeker niet als we kijken naar andere grootleveranciers als Aidan Baker, Philippe Petit en Machinefabriek die eerder al hun kunstje mochten laten horen. In 2007 bracht hij al ‘Time Frost’ uit, met een achterliggende gedachte die heel goed paste bij de uitstraling van het label. Dit keer gebruikt hij de dreiging van een mogelijke teloorgang van onze planeet door een Siberisch virus dat door de klimaatverandering vernietigend uit de hoek zou kunnen komen. Niet dat we die dreiging horen op de negen rustig voortkabbelende nummers. Opnieuw heeft Rapoon een inwisselbare plaat gemaakt die aangenaam weg luistert maar er geen ogenblik in slaagt de aandacht vast te houden of indruk te maken.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Rapoon_SongFromTheEndOfTh
geplaatst:
za 15 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!