Deze release lijkt een wat vreemde eend in de bijt op Souvenir, het label van Tiefschwartz. Zeker als je bedenkt dat Ruede Hagelstein eigenlijk resident dj is in club Watergate te Berlijn, en in die hoedanigheid al plekjes wist te veroveren op compilaties van Mathew Dear (fabric) en Sven Väth (Cocoon). Blijkbaar was het tijd voor hem om ook zijn stille en ingetogen kant aan de wereld te laten horen met deze release. Zijn elektronische roots zitten heel diep verstopt onder de jazzy melancholie, die voornamelijk wordt gedragen door licht elektronisch bewerkte zang en piano. Wel hoor je goed dat hij een ervaren producer is: de sferische pop is gelaagd en zit vol wonderlijke details. Ondanks de melancholische ondertoon blijft de hele plaat toch net iets te luchtig om echt te beklijven. Het is niet slecht, maar veel beter dan aardig wordt het helaas ook niet.