Achter de naam Alien Hand Syndrome gaat eigenlijk de Oostenrijker Clemens Engert schuil. Hij woont in Wenen en hij heeft er als artiest een reputatie opgebouwd. Die appreciatie uit zich in het grote aantal gerenommeerde Oostenrijkse muzikanten die met plezier een handje toesteken op zijn platen. ‘Slumber’ is de opvolger van zijn debuut ‘The Sincere And The Cryptic’ uit 2011. Net als toen tapt Engert uit diverse muzikale vaatjes, al zijn die vooral afkomstig uit de jaren 1980. Een beetje industrial hier en daar, sporadischer dan op het debuut weliswaar, veel dark wave, een lichte toets gothic, postpunk, indie, new wave en bovenal een overdaad aan drama en bombast. Engert beweert graag kleine liedjes te brengen, die intense gevoelens willen overbrengen. Hij houdt echter te veel van het grote gebaar om die liedjes klein te houden. Heel dik aangezette strijkers en een overdadig klinkende piano zetten het melodrama extra in de verf. Soms horen we de invloed van Alien Sex Fiend en The Band Of Holy Joy en bij de zangstijl Marc Almond. Het klinkt minder zwoel of als een pastiche dan Almond, al is ook hier de kitsch nooit ver weg. Hier en daar laat hij een van zijn vele gasten toe om de zang over te nemen, wat tot een afwisselend resultaat leidt. Vooral de zang van Marilies Jagsch valt in positieve zin op. De opgebouwde herfstsfeer wordt door afsluiter ‘Nihilistic Itching’ extra in de verf gezet. De song klinkt angstaanjagend en is noisier dan alle voorgaande liedjes. De bonussong die erna komt, hoefde daarmee helemaal niet, want die doorbreekt het verhaal van de elf nummers die eraan voorafgingen.