In de vorige Gonzo richtten we de schijnwerpers op alweer een beloftevolle nieuwe naam uit IJsland, namelijk Worm Is Green. De inkt was nauwelijks droog of er is nu Stafrænn Hákon, het (éénmans)project van multi-instrumentalist Olafur Josephsson. .Skvettir Edik á Ref dateert ondertussen al van oktober vorig jaar en zonet verscheen alweer een ander (ouder) album: zijn debuut I Ástandi Rjúpunnar. Beide albums waren voordien enkel op de thuismarkt verkrijgbaar. Alle lof voor het Britse Resonant dus om deze muziek nu ook voor ons beschikbaar te maken. Gelukkig maar want .Skvettir Edik á Ref is een parel van verstilling, onaardse schoonheid en epische grandeur. Dat hij uit IJsland komt, maakt de vergelijking met of referentie naar Sigur Rós op zijn minst voor de hand liggend, maar anderzijds ook terecht. Althans voor een groot gedeelte. We detecteren dezelfde majestueuze soundscapes en dromerige (postrock)gitaarpartijen; en qua sfeer, klankkleur en emotionaliteit is er duidelijke verwantschap. Vocalen zijn er dan weer niet te bespeuren, een eigen taal bijgevolg al evenmin. Stafrænn Hákon heeft niettemin net zoveel uniciteit in huis om zijn eigen niche af te bakenen als geestesgenoten Labradford, Tarentel of Loren Mazzacane Connors.